Het is half maart en het is echt stervenskoud. De KNVB heeft wijselijk besloten om onze allerkleinsten deze ellende te besparen. Ze hadden van mij en heel veel anderen ook gewoon het hele programma eruit mogen gooien. Maar, de velden liggen er uitstekend bij. En dus moet er gewoon gevoetbald worden.
013-2 – Buitenboys 013-1 (10-0)
Vorige week prees een scout van Ajax onze mannetjes van de 013-2 de hemel in. Hij had genoten van hun passie en strijd. Dat miste hij nogal eens bij Ajax.Vandaag spelen onze mannetjes thuis. Eens kijken of die scout van Ajax er verstand van heeft.
De gevoelstemperatuur is min twintig als de scheids fluit voor het begin. Van de kou hebben onze mannetjes geen last. Het voetbalplezier straalt er vanaf. De Buitenboys komen er niet aan te pas. Continu wordt de bal bij balverlies terugveroverd en volgt een nieuwe aanval. Ik tel tien corners in een kwartier. We doen er niks mee. Maar, wat maakt het uit? De voetbalmachine is op stoom gekomen en zal niet meer ophouden tot het eindsignaal. De eindstand is 10-0. De keeper van Zeeburgia moet het heel koud hebben gehad, want in de 60 minuten krijgt hij welgeteld drie of keer de bal.
De scout van Ajax heeft er dus echt verstand van. Mijn welgemeende complimenten aan de bloedfanatieke trainer Jim en zijn mannetjes. De achterstand op AFC bedraagt nog steeds zes punten. AFC moet onderweg minimaal drie punten morsen. Dat zou het ideale scenario zijn voor een absolute finale eind mei. Want dan gaan we op bezoek bij AFC.
017-1 – NEC/FC Oss O17-2 (2-1)
In de jacht op koploper DEM mogen geen punten meer gemorst worden. Ik heb me bij de kachel genesteld in het wedstrijdsecretariaat. Daar zie ik bij de aftrap dat een twintigtal toeschouwers het probeert. Ze staan te koukleumen en na vijf minuten zijn er nog vijf over.
Er wordt goed gevoetbald en we komen op een 2-0 voorsprong. Er lijkt niets aan de hand. Of het moet die ijskoude wind zijn, die in de tweede helft duidelijk voor problemen zorgt. NEC komt terug op 2-1. De angst sluipt in onze ploeg en de opluchting is zichtbaar als de scheidsrechter voor het einde fluit. Het zegt toch ook iets over deze competitie. De verschillen zijn klein. NEC is een middenmoter, maar bood uitstekend tegenstand. Een foutje is dus zo gemaakt. En dus hopen we maar dat koploper DEM de komende weken die fouten maakt en niet wij…
017-2 – Ijsselmeervogels 017-1 (1-6)
Onze 017-2 is voor het tweede seizoen op rij voer voor psychologen. Vorig seizoen knakte er iets in de herfst. Daarop volgde een winterdepressie en keerde de voetbalvrolijkheid in de lente definitief terug. Het resulteerde in een geweldige inhaalrace, die pas ver in juni eindigde. Via de nacompetitie ging onze 017-2 naar de Derde Divisie.
Dit seizoen lijkt een kopie te gaan worden. Alleen komt de depressie iets later. De kou kan geen excuus zijn, want achter het glas in de kantine constateer ik dat beide teams het even koud moeten hebben. Dus dat is het niet. Individueel zijn onze spelers bijna allemaal beter dan die van tegenstander IJsselmeervogels.
Het is gewoon een kwestie van vertrouwen. De automatismen zijn weg. Een enkeling bikkelt, maar teveel spelers verzaken. Er wordt knullig verdedigd en IJsselmeervogels profiteert daarvan. ‘De scheids fluit alles tegen,’ hoor ik van een Zeeburgiaan. Voorin krijgen we wel degelijk kansen, maar de grens vlagt steevast voor buitenspel. Dan kun je op een lijn blijven staan en hopen dat de scheids een keer niet op het vlagsignaal ingaat. Of gewoon een metertje achter de verdediger blijven.
IJsselmeervogels staat inmiddels op 2-0. In ons strafschopgebied is de frustratie groot bij onze spelers. De scheids trekt geel als onze spelers blijven mekkeren. Ik begin weer te snotteren en neem afscheid: ‘Dit gaat ‘m vandaag niet worden. Die scheids gaat ook nog rood trekken. Dat voorspel ik.’
Een déjà vu heet dit. En het is de ultieme leerschool voor het team en zeker ook voor trainer Julian. Want hoe kom je uit deze negatieve spiraal? ‘We moeten nog tegen de laagvliegers,’ hoor ik. ‘En?’ antwoord ik. ‘Nou ja, als we daarvan winnen.’ ‘Als we zo spelen?’
Onze 017-2 staat na de nederlaag van heden op een degradatieplek. Wat een geweldige uitdaging. Van verliezen leer je veel meer dan winnen. Wat een gelul eigenlijk. Dit is de ultieme leerschool. Om van tijdelijke verliezers weer winnaars te maken. Want voetballen kunnen we. Trainer Julian gaat het allemaal regelen. Daar ben ik van overtuigd. Hij heeft eerder met dit bijltje gehakt. Paniek is een slechte raadgever.
Tot over een maand…
Elders heeft trainer Ruud zich met zijn 015-2 zich keurig hersteld van de onnodige verliespartij van vorige week. Aan De Dijk in Volendam werd ‘het andere Oranje’ met 2-1 verslagen. Trainer Dave gaat ook goed tot ouitstekend. Uit bij NEC/FC OSS wint zijn 019-1 met 3-1.
Onze Rally zit onderwijl aantekeningen te maken van zijn scheidsrechter brigade. Die is inmiddels op ‘oorlogssterkte’. Er is echter nog een klein probleempje. Gek maar waar. Onze scheidsrechters zijn soms nog te jong. Smokkelen is er niet meer bij. De KNVB is onverbiddelijk. Je mag pas op cursus als je dertien of veertien bent. Waanzin! KNVB ga je schamen.
Tot over een maand. De kou is mij teveel geworden. Ik ben even een maandje elders. Op een waanzinnig leuk eiland genaamd: Madagascar. Tot ergens in april.
Veloma!
Eric
