Op 27 januari keerde ik terug in Sydney. Bij het autoverhuurbedrijf ging de kilometerstand in de computer. ‘What? You did more than 25.000 kilometer. Did you drive to the moon?’ ‘Nee, hoor. Ik heb alleen maar een rondje Australië gedaan… Wat kan ik eraan doen dat Australië zo groot is.’
Op 28 januari vertrok ik om 18.30 uur vanuit Sydney voor een heuse tijdreis in de Teletijdmachine van professor Barrabas. Ik landde op dezelfde dag in Honolulu om 6 uur ’s ochtends. Terug in de tijd dus. In15 dagen op de eilanden Big Hawaii en Oahu (Honolulu en Pearl Harbour) scheurde ik ruim 1.000 kilometer op een scooter langs de kusten en over vulkaantoppen. Vanuit Hawaii vloog ik vervolgens naar Los Angeles om na vier dagen in en om Las Vegas weer terug te keren in Amsterdam op vrijdagavond.
Ik tref het vanochtend bij Zeeburgia. Het zonnetje schijnt en er staan een paar leuke potjes voetbal op het programma.
013-2 – AS ’80 013-1 (4-4)
Onze 013-2 verkeert in een luxe positie. Degradatie vermijden is de doelstelling. Dat doel is voor de winterstop al gehaald met uitstekend voetbal en met zicht op meer. ‘Als we vandaag winnen van koploper AS ’80 doen we heel goede zaken,’ aldus trainer Jim.
Onze mannetjes starten uitstekend en krijgen een paar fraaie kansen, maar het zit niet mee. AS ’80 scoort tweemaal uit het niets. Onze keeper heeft zijn dag niet. Vlak voor rust gloort er weer hoop als we op 1-2 komen. Vrijwel vanaf de aftrap ligt de 1-3 alweer in het net. De tweede helft is een kopie van de eerste. Nadat we op 2-3 komen, geven we weer een cadeautje weg en is het 2-4. Aanval is de beste verdediging. En dus gaan we volop in de aanval. De tijd tikt weg en de 3-4 lijkt te laat te komen. Of toch niet? Ver in blessuretijd valt hij toch. De dik verdiende 4-4. Gelijk erna fluit de scheids af.
Volgende week mogen onze mannetjes van de 013-2 opnieuw aan de bak voor een onvervalste topper. Thuis tegen AFC 013-2 (op plek 4 met 22 uit 9, wij staan nu 5 met 22 uit 11). Die pot gaan we winnen!
017-1 – AFC ’34 017-1 (1-1)
Ergens in september 2017 schreef ik in mijn column over de ‘vijfde colonne’ bij Zeeburgia. Die zagen namelijk het team van een vreemde trainerseend in de bijt een paar potjes oefenpotjes slecht spelen. ‘Dat wordt niks, een prutser, et cetera.’ ‘Geef hem nou gewoon de tijd. Hij heeft een ‘drive’ en nee hij heet geen Mike Kolf, maar hij is wel door Mike gehaald. En euh Mike had ook altijd tijd nodig om met zijn team in de competitie te groeien.’
Ach en zie daar. De mannen van onze Phanatio staan gewoon op plek twee. Tegenstander van vandaag AFC ’34 staat op plek 11 en vecht tegen degradatie. Een eitje dus. Of toch niet?
In het wedstrijdsecretariaat is het een kwartier voor de aftrap een kippenhok. De leider van onze 017-1 mist een speler. ‘Caramba! Kan het wat rustiger! Ik kan de dame die naast me zit niet verstaan,’ schreeuwt Antonio. Onderwijl belt onze Huub zich wezenloos. Wat blijkt? De speler in kwestie vertrekt naar FC Utrecht volgend seizoen, maar is door een foutje van een overijverige wedstrijdsecretaris bij de club uit de Domstad per abuis al per onmiddellijk overgeschreven.
IVijf minuten voor de aftrap slaagt Huub erin om FC Utrecht te bereiken en wordt het foutje recht gezet.
De wedstrijd is nog niet begonnen of AFC ‘34 staat al op een 1-0 voorsprong. Van het sprankelende voetbal dat onze 017-1 tijdens mijn afwezigheid heeft laten zien, krijg ik vandaag weinig te zien. De mannen uit Alkmaar staan goed en vechten voor wat ze waard zijn. Wij verzanden al heel snel in lange ballen. Bij rust is het 0-1 en echt veel valt daar niet op af te dingen.
De tweede helft is een vervolg op de eerste. Bij vlagen spelen we goed, maar te vaak eindigt de lange bal bij de keeper van AFC ’34. Het venijn zit ‘m net als bij onze 013-2 in de staart. De frustratie bij onze gelijkmaker is er een uit het boekje. Een weergaloze volley die keihard in het Alkmaarse doel slaat. Een punt gewonnen, omdat de scheids uit Twello erna niet meer laat aftrappen. Of toch twee punten verloren? Op 10 maart spelen we uit tegen koploper DEM. DEM staat vier punten op ons voor met een wedstrijd minder.
Een beetje nakaarten en een beetje over volgend seizoen
Trainer Phanatio van onze 017-1 vraagt of ik alweer reisplannen heb. ‘Toen je weg was, ging het zo goed.’ Ik stel hem niet teleur., want Iran en Turkmenistan zitten in de planning en een tweede bezoek aan Madagaskar ook. Om China en Mozambique en Malawi niet te vergeten…
Trainer Ronald van de 011-1 ondervraag ik over zijn studieresultaten op de Universiteit van Amsterdam. Vandaag heeft hij met zijn team weer voetballes gegeven. 11-0 tegen Volendam. Tegelijkertijd feliciteer ik hem met zijn nieuwe uitdaging: Ronald gaat volgend seizoen de 013-2 trainen. ‘Met veel eerstejaars. Dus ik ga zeker een aantal van mijn voortreffelijke mannetjes terugzien.’
Van Huub begrijp ik dat het sowieso rustig zal blijven aan het trainersfront. Daar waar tientallen talenten onze club gaan verruilen voor een fantastische uitdaging bij een BVO, blijven onze trainers gewoon doorgaan: Randy(013-1), Enrico (015-1), Phanatio (017-1). Jim en Ruud gaan samen de 015-2 doen (op naar de tweede divisie dus) en euh.
Ik zou zeggen blijf gewoon bij Zeeburgia. Betere trainers zijn er niet en we doen er alles om je te helpen om je voetbaldroom te verwezenlijken.
Tot volgende week.
Eric
