‘Beste mevrouw Van Leeuwen, Heb als jongetje van 10 al voor Zeeburgia gespeeld. Zeeburgia heeft nog altijd een warm plekje in mijn hart. Ik ben vorige week de dag voor de opening van het nieuwe clubhuis langs geweest en proefde nog steeds dezelfde sfeer van 50, ja 60 jaar geleden. Goudeerlijke echte voetbalclub gedragen door prima mensen die zich ook nu nog belangeloos inzetten voor de club. .......................Enige wat verandert is buiten het prachtige clubhuis is de vrouwelijke bestuursleden !!! en waarom ook niet, doen het misschien wel beter dan mannen. Jeugdelftallen stonden toen aan de top en dus nu nog steeds. Ik wens de club heel veel goede jaren toe en met zo’n traditie zal het zeker lukken.’
Hartelijke groet
Jaap Velleman
De eerste column van dit jaar: Van de Indiase zon naar de Hollandse sneeuw
Na ruim zes weken in Incredible India is het toch echt even wennen. Weg is de chaos, het constante lawaai, de rotzooi en de heilige koe die ligt te snurken op de snelweg of op de markt snel vier sinaasappels naar binnenslokt, voordat hij door een marktkoopman met een zachte tik van een lat richting de kraam van een collega wordt verjaagd.
Geen heilige mannen meer gehuld in alle kleuren van de regenboog en geen scheerbeurten meer bij de kapper voor minder dan een halve euro. Wegwerpscheermesjes zijn duurder… En weg is de ultieme verdraagzaamheid. Want daarin is India met ruim 1,2 miljard inwoners wereldkampioen. Of je nou Moslim, Boeddhist (miljoenen gevluchte Tibetanen wonen in India), Hindoe, Jain, Christen of ik weet veel wat voor religie aanhangt. Of met een roze tulband, rode, paarse of blauwe stip op je voorhoofd rondwandelt. Of zoals ik op badslippers. Even een paar keer met je hoofd heen en weer schudden en alles is goed.
Tezamen met duizenden pelgrims beklim je de 10.000 treden!!! naar de heilige Jain tempels van Girnar Hill nabij Junagadh in de staat Gujarat. Je wordt voorbij gehold door een oude man van 85 jaar bij traptrede 4.4000, terwijl je voor de vierde keer helemaal stuk zit. Je voelt een zacht tikje van zijn wandelstok op je rug. Een gebalde vuist volgt: ‘Kom op, nog maar 5.600 trappen te gaan. Je bent er bijna.’ Twee uitermate vermoeiende uren later zit hij er bij trede 9.900 compleet doorheen en moeten zijn vrienden hem ondersteunen. ‘Kom op,’ zeg ik. ‘We ga nu samen omhoog. We gaan het redden. Nog maar 100 trappen te gaan.’ Kortom Incredible India.
Als ik weer bij Zeeburgia ben, dan zie ik toch heel veel overeenkomsten met India. Religie, rijk of arm, het maakt allemaal niet uit. Als je maar van voetbal houdt. We proberen iedereen bij onze club te ondersteunen om die 10.000 trappen te overbruggen naar de top. Samen. Dat verbroedert en zorgt voor een unieke voetbalvereniging. En net als in India is er op die lange weg naar de top altijd wel een tegenslag of wat. De kunst is om daarvan te leren en er sterker uit te komen. Zonder wrijving geen glans. Dat geldt zowel voor India als voor Zeeburgia.
De voetbalzaterdag sneeuwt langzaam onder
Tegen half negen kijk ik voor de laatste keer op het internet, omdat ik er toch heilig van overtuigd ben dat men in Zeist gewoon een streep zal zetten door het amateurvoetbal van dit weekeinde. Als dat niet het geval is en slechts de wedstrijden op gras zijn afgekeurd, start ik mijn auto.
De allerkleinsten werken de partijtjes tegen hun rivalen van vandaag met veel plezier en wisselend succes af. Onze Rogier wandelt verkleumd het wedstrijdsecretariaat binnen. Antonio heeft dan net een paar liftgebruikers gered uit de lift die klem zat. Hij smikkelt vervolgens volledig ontspannen van een heerlijke uitsmijter die Tuba van de Z-kantine speciaal voor hem heeft laten klaarmaken. Onder het Antoniaanse motto: ‘Een auto loopt toch ook niet zonder benzine?’
Onze voortreffelijke meiden van de O11-1 hebben dan tegen leeftijdsgenoten van Diemen laten zien dat het voetbal bij Zeeburgia er definitief een nieuwe dimensie heeft bij gekregen. Onder de bezielende leiding van Wendy en vele anderen zijn onze meiden en dames qua voetbal niet meer weg te denken bij Zeeburgia. Het werd vandaag 7-0 voor Zeeburgia. Net zoals vrouwelijke bestuursleden…
Zeeburgia O13-1 – Be Quick 1887 O13-1: 2-0 (gestaakt na vier minuten in de tweede helft wegens hevige sneeuwval)
Sylvania heeft echter alles onder controle. De jeugdige scheidsrechter van de kraker tussen onze Onder 13-1 en Be Quick 1887 uit Groningen Onder 13-1 kijkt even zorgelijk naar veld 1. Een lichte sneeuwbui is daarvan de oorzaak. ‘We gaan gewoon voetballen,’ luidt zijn conclusie. Martin en ondergetekende zorgen ervoor dat de doeltjes die zijn blijven staan op de juiste plek terechtkomen.
En dan gaan onze mannetjes ballen in de wetenschap dat een overwinning alle zorgen over een mogelijke degradatie in dit vroege stadium al zo goed als onmogelijk maakt. Wij staan namelijk op plaats 12 met drie punten voorsprong op Be Quick en 10 punten op NEC. Een overwinning vandaag betekent zes punten afstand en moet genoeg zijn voor een vervolg in de Eerste Divisie.
Een kwartier lang is er toch een gezonde spanning. Drie opgelegde kansen van ons gaan er niet in. De lat is in een geval de spelbreker. Dan lopen we eenvoudig uit naar een 2-0 voorsprong en is het rust. De toestand van het veld verslechtert echter met de minuut. Vlakvoor het rustsignaal verschijnen de mannen van de gemeente Amsterdam in het wedstrijdsecretariaat. Ze zijn onverbiddelijk. De wedstrijden die aan de gang zijn mogen nog worden uitgespeeld, zolang de toestand van het veld het toelaat. Vanaf twaalf uur zit het voetbal erop. Voor het hele verdere weekeinde. ‘Er komt nog veel meer sneeuw aan.’
Marciano, Martin en ik lopen vijf minuten later met sneeuwschuivers op veld 1. Inmiddels is er op de andere velden al besloten om te stoppen. We weten er toch nog een behoorlijk groene mat van te maken. De sneeuw blijft maar vallen en zorgt ervoor dat de scheidsrechter er na een minuut of drie tot vier of vijf in de tweede helft een voortijdig einde aan blaast. ‘Het is niet meer verantwoord om door te spelen,’ luidt zijn volledig terechte verklaring.
Daarna ontstaat er nog even commotie over de exacte minuut. Volgens de teamleiding van Zeeburgia is er vijf minuten gespeeld in de tweede helft. De Groningse staf houdt het op drie minuten. Gelukkig besluit de scheidsrechter aan deze oeverloze discussies een compromisvol einde te breien. ‘Gestaakt in de 34ste minuut.’
Een korte vooruitblik op de rest van het seizoen
Onze D1 (Onder 13-1) en D2 (Onder 13—2) zijn definitief uit de gevarenzone. Trainer Enrico van de C1 verkeert in een weelderige positie. Zijn Onder 15-1 (C1) staat op een riante vijfde plaats en mag voor de rest van het seizoen alleen nog maar naar boven kijken. Wat een weelde. Volgende week komt nummer 3 FC Groningen op bezoek. Die wedstrijd kunnen we alleen maar winnen. Voor de Onder 15-2 is de situatie iets minder rooskleurig. Het degradatiespook is nog steeds aanwezig, maar de aansluiting naar de middenmoot ook. Gelet op de ontwikkeling die dit team door heeft gemaakt in de winterstop is die middenmoot aanstaande.
De kraker tussen De Graafschap Onder 17-1 (B1) en Zeeburgia werd vandaag afgelast. Met zes punten achterstand is het nu zaak om alle wedstrijden te winnen en te hopen op een misstap of twee van de concurrent uit de Achterhoek. Onze Onder 17-2 (B2) staat na de promotie van vorig seizoen op een keurige vierde plek.
Tja en dan is er natuurlijk nog onze A1. Buiten AFC speelt onze A1 louter tegen echte profclubs (als AFC dat nu niet is). Na twee wedstrijden staan we puntloos onderaan. Ik hoop op een wonder, maar ben ook realist genoeg om me bij een eventuele (tijdelijke) degradatie naar de Tweede Divisie neer te leggen. Het wonder heet trainer Dohan, en die heeft wel vaker verrast…
We gaan het allemaal zien in de komende weken en maanden.
Tot volgende week (met een beperkt programma vanwege de voorjaarsvakantie). Maar wel met enkele heerlijke krakers:
Om 11.00 uur: Zeeburgia O11-1 tegen Purmersteijn O11-1.
Om 12:00 uur: Zeeburgia O17-1 tegen DWS O17-1 en Vrouwen 1 tegen Waterwijk 1
Om 14.30 uur: Zeeburgia O19-1 tegen Fortuna Sittard O19-1 en Zeeburgia Zat.1 tegen OSM ’75 1..
En euh natuurlijk onze Zaterdag 4, 6 en 3, die sowieso de derde helft weten te winnen.
Tot ooit.
Eric
