Onderwijl steekt hij zijn vingertje op en zie ik een twinkeling in zijn ogen. ‘Eric, houd alles wel in de gaten voor me. Zoals je altijd hebt gedaan. Dat ze geen gekke dingen gaan doen met mijn cluppie?’ ‘Tuurlijk, je weet hoe ik ben.’ Heerlijk toch. Ome Nico is inmiddels de 90 ruim gepasseerd. Tientallen jaren kwam hij vrijwel dagelijks bij Zeeburgia als trainer en als toeschouwer. De laatste jaren houdt hij het vooral bij een bezoek aan de klaverjasclub. Ome Nico wordt tenslotte ook een jaartje ouder, maar kom niet aan zijn Zeeburgia!
De nieuwbouw staat er! Oefenpotjes tegen Ajax
Onze Rally, Rolf en Rogier fluiten op veld 1,2 en 3 oefenpartijtjes tussen Ajax en Zeeburgia. Vanaf het gloednieuwe Zeeburgiabordes hoor ik afwisselend de aanmoedigende stemmen van onze trainers Ruud, Jimmy en Ivaan. Tientallen Zeeburgianen en belangstellenden hebben dan al een rondleiding gehad door ons nieuwe voetbalwerk.
Op het bordes sta ik naast jeugdvoorzitter Roger en trainer (en man van de kantine-uitbater Tuba Demir) Martin. ‘Die heeft bij Zeeburgia gevoetbald. Die ook.’ Martin wijst ze aan. Vanaf beneden komt wat kritiek op de wedstrijdleiding op veld 3 aanwaaien. ‘Ze hebben geen grensrechters,’ klaagt een Zeeburgiaan. ‘Dat doelpunt van Ajax net was echt buitenspel. Dat scheidsrechter Rogier dat toestaat.’
Martin concludeert dat wij er net zoveel last en gemak van hebben als Ajax. ‘Wij kunnen nu ook buitenspeldoelpunten maken. Of niet toch?’ Zelf vind ik het eigenlijk nog veel leuker. ‘Die ingooi was voor ons,’ hoor ik. ‘Worden we dus gewoon even afgetroefd op onze sterkte. Normaal eisen we alles op, straatschoffies als we zijn, maar nu dus niet. Zijn we voor even toch niet slim genoeg…’ Waarbij ik gelijk aanteken dat de mannetjes op het veld zelfs zonder scheidsrechter een heerlijke pot kunnen voetballen. Ach en bij twijfel moet je gewoon bluffen, slim zijn en gewoon de bal opeisen.
Woensdag 2 november: Ajax Talentendag bij Zeeburgia
De verhuizing is aanstaande. Vanaf 15 oktober zal ons oude clubhuis langzaam maar zeker worden ontruimd. Op woensdagmiddag 2 november 2016 staat de eerste grote activiteit al op het programma in ons schitterende nieuwe voetbalhuis: de Ajax Talentendag. Onze Martin heeft al een DJ ingehuurd voor dit voetbalfeestje. Komt dus allen!
Overigens wordt ons oude clubhuis in de week van 15 november al met de grond gelijk gemaakt. Dus voor zij die nog een keer herinneringen willen ophalen: haast is geboden. Zie hier de planning.
Een steentje bijdragen aan het nieuwe Zeeburgia
Inmiddels nadert onze stenenactie niet alleen zijn einde, maar ook zijn doel. Bijna 400 Zeeburgialiefhebbers hebben inmiddels een of meerdere steentjes gekocht. Een inzamelingsactie van oud-voorzitter Piet Meijer c.s. leverde maar liefst 680 euro op. Waarvoor dank.
Wilt u ook nog uw steentje bijdragen, het kan nog steeds! Klik hier voor jouw steentje!
Terug naar zaterdag 8 oktober…: De gebroeders Dongor
Tegen twaalven spreek ik trainer Ryan van de JO9-3. Hij is samen met zijn broer Marchano al enkele jaren enorm enthousiast in de weer bij Zeeburgia. ‘Eric, ik lees je column elke week. Echt leuk. Maar euh wanneer besteed je eens aandacht aan de lagere jeugdteams?’ ‘Ryan dat is onbegonnen werk voor me, want het is zo druk op de vroege ochtend, dat ik er nauwelijks kaas van kan maken. Ik heb wel wat gezien, maar niet genoeg om er iets zinnigs over te schrijven. Daarvoor was de commotie groot op en om veld 2A, waar ongeveer de helft van de jeugdleden van Fortius op was getrommeld om tegen onze JO9-2 een 4-4 uit de wacht te slepen.’
De JO9-3 van Ryan doet het overigens uitstekend en staat na twee gelijke spelen en 3 overwinningen samen met WV-HEDW JO9-2 aan kop. Het team van de broer van Ryan, Marchano, gaat ook als de brandweer. Zijn JO17-1 (B1) zondag staat na zes overwinningen samen met Buitenboys JO17-1 op de eerste plaats. Ga zo door zou ik zeggen.
De week van de scheidsrechters
In het kader van de week van de scheidsrechters is penningmeester Huub vandaag in een gulle bui. Clubscheidsrechters Sergio en Rogier krijgen van hem een officieel Zeeburgiamok als dank voor de vele uurtjes fluiten op onze velden. In weer en wind staan ze klaar. En ze hebben ook nog eens een olifantenhuid, want ons ‘kritische’ thuispubliek weet bijna alles beter. Het is bijna nooit goed.
Zo moet ik even ingrijpen bij een wedstrijd van JO13-4 tegen Swift JO13-2. In de rust is onze trainer nogal verbolgen over een beslissing van scheidsrechter Rogier. Een van zijn spelertjes is zonder dat er een bal in de buurt was op de knie gaan staan van een tegenstander. Hij deed het niet expres of opzettelijk. Of hij in de tweede helft toch weer mee mag doen. Scheids Rogier gaf echter direct rood. penningmeester Huub vandaag in een gulle bui. Clubscheidsrechters Sergio en Rogier krijgen van hem een officieel Zeeburgiamok als dank voor de vele uurtjes fluiten op onze velden. In weer en wind staan ze klaar. En ze hebben ook nog eens een olifantenhuid, want ons ‘kritische’ thuispubliek weet bijna alles beter. Het is bijna nooit goed.
Op de bank van Swift zit het betreffende spelertje met een zak ijs op zijn gezwollen knie. ‘Wat is er gebeurd?’ vraag ik. ‘Iemand ging gewoon op mijn knie staan.’ De trainer van Swift en een aantal medespelers knikken. Dat er elders soms grote thuisfluiters zijn, die dit soort overtredingen niet bestraffen, dat dus niet bij Zeeburgia. Onze JO13-4 moet in de tweede helft bij een 1-1 ruststand met tien man verder. Swift wint de wedstrijd gemakkelijk met 6-1. Een goede les lijkt me. We gaan niet expres, onbedoeld of per ongeluk op knieën staan van tegenstanders.
Onze O15-1 vergeet te winnen tegen NEC/FC OSS O15-1
Onze O15-1 speelt vandaag voor de beker tegen Eredivisionist NEC/FC OSS. In de eerste helft is er van een niveauverschil geen sprake. Integendeel zelfs onze C1 speelt vrijwel de hele tijd op de helft van NEC/FC OSS. Met een ruststand van 1-0 komen de gasten uit Nijmegen en omstreken heel goed weg.
In het begin van de tweede helft lijkt de wedstrijd helemaal gespeeld als de 2-0 valt. Een Zeeburgiaan langs de lijn heeft zelfs medelijden met de tegenstander. ‘Moeten ze straks nog anderhalf tot twee uur in de bus zitten naar huis. Ik heb met ze te doen.’
Daarna begint vrijwel iedereen bij ons te overdrijven. Er wordt veel teveel gelopen met de bal. Onze uitblinkers uit de eerste helft verworden tot de schlemielen van de tweede helft. NEC stroopt de mouwen nog eens op en profiteert van het vele balverlies van ons. Twee voorzetten in de 30ste en 33ste minuut en het staat gewoon weer 2-2. We mogen daarna van geluk spreken dat de scheidsrechter na 35 minuten affluit.
Een zinderende penaltyreeks moet vervolgens de beslissing brengen. Wij weten terug te komen na een tweetal gemiste penalty’s, maar redden het uiteindelijk toch niet. NEC wint met penalty’s en viert de overwinning uitbundig.
Ik maak echter geen enkele zorgen over onze O15-1 (C1). Nederlagen als deze horen er gewoon bij. Trainer Enrico kan er gewoon weer mee aan de slaag.
De resterende wedstrijden bij Zeeburgia
In de namiddag wordt het gelukkig steeds drukker bij Zeeburgia. Steeds meer seniorenteams willen graag bij ons voetballen en zorgen dus ook voor de nodige gezelligheid. Winnen is leuk en verliezen hoort er ook bij. Gewoon lekker ballen en daarna een drankje en lekker ouwehoeren. Onze dames blijven lang napraten na hun overwinning van 3-1 op Aalsmeer. Onze Zaterdag4 doet uiteindelijk het licht uit na een kansloze 1-7 tegen DVVA.
Jorick van onze Zaterdag4 meldt zich bij penningmeester Huub. In het dagelijks leven is Jorick piloot. ‘Ik wil graag een steentje bijdragen als de grootste brokkenpiloot van Zeeburgia.’ Er volgt een korte discussie, omdat er slechts dertig posities op een steentje kunnen. De tekst wordt uiteindelijk: ‘de brokkenpiloot van Zeeburgia.’ Waarvan akte.
Hoge voetbalbomen vangen veel wind…
Ach en wee. Vrijwel alle selectieteams van Zeeburgia voetballen nu op het hoogste niveau. Dat betekent gewoon dat er van deze teams vrijwel elke week het uiterste wordt gevraagd. Even niet scherp of wel scherp, zoals de C1, maar niet de hele wedstrijd: op het hoogste niveau moet je altijd scherp zijn. Onze D1 is niet scherp en verliest met maar liefst 9-1 bij Volendam. Onze D2 krijgt een pak slaag bij AFC met 5-1 en onze B1 delft in Deventer met 2-0 het onderspit… Allemaal leermomenten. Toch?
Mijn ‘laatste’ column tot eind november
Binnenkort vertrek ik wederom voor een maand naar elders. Dit keer ga ik ‘even’ kijken in Colombia. Wellicht tot ergens in december of:
Tot ooit.
Eric
