Klik
hier voor de rubriek
Scheidsrechter.
Interview Rally Rijkschroeff
Waarom ben jij bij Zeeburgia aan de slag? Wat trekt je aan bij onze club?
De voetbalcultuur: alles ademt voetbal en ambitie uit, de trainers, de spelers, de kantine, de ouders, en niet te vergeten de ‘Zeeburgia Zaterdag column’ van Eric op de site.
De trainers zijn 'top' en zij verwachten dat ook van mij; het betekent dat ik mij voor elke wedstrijd opnieuw moet opladen.
Hoe ben je hier terecht gekomen?
Twee jaar geleden werd ik voor het eerst door de trainers van Zeeburgia gevraagd om oefenwedstrijden van de D1 en de D2 te fluiten. Ik vond het erg leuk: de trainers accepteerden mijn manier van fluiten: neutraal, er boven op zitten en daardoor veel kunnen laten doorspelen, kort gezegd laten voetballen op het scherpst van de snede, wat goed past bij het fysieke voetbal van echte voetbal clubs, zoals Zeeburgia.
Vorig jaar heb ik steeds de ene week op de zaterdag en de andere week op de zondag een wedstrijd bij Zeeburgia gefloten. En door de week veel oefenwedstrijden, waaronder de twin games die Ajax met Zeeburgia organiseerde.
Ik ben eigenlijk ‘verleid’ door Antonio (' wanneer mag ik je nu inschrijven als lid van Zeeburgia'?), Merlien (schoof mij leuke wedstrijden, zoals tegen Ajax toe; mocht bij het B1 top toernooi fluiten) en Eric ('we hopen je volgend seizoen weer vaak terug te zien?'): Marianne en Merlien hebben mij bij het kampioenenbal in het zonnetje gezet als verenigingsscheidsrechter (wat ik toen nog niet was) en deze zomer ben ik door Eric, Merlien en Huub op de Zeeburgia site tot scheidsrechtercoördinator benoemd, voordat ik er zelf erg in had.
Welke rol heb je bij Zeeburgia?
Ik wilde aanvankelijk alleen mijn wedstrijden fluiten, maar ik merkte dat er veel te weinig scheidsrechters waren en vond dat dat niet kon. Ik ben eerst gevraagd om scheidsrechters voor de thuistoernooien te regelen. Dat ging goed. En vervolgens ben ik samen met eerst Eowyn en later Antonio de aanstellingen van de scheidsrechters voor standaardteams en de seniorenteams, die geen scheidsrechters van de KNVB krijgen, gaan regelen.
Wat wil je bereiken als scheidsrechtercoördinator, wat zijn je concrete doelen?
Mijn belangrijkste doel als scheidsrechtercoördinator is dat Zeeburgia de beschikking krijgt over ruim voldoende gekwalificeerde scheidsrechters.
Ik ben begonnen met het organiseren van een scheidsrechterscursus. Ik mocht van het bestuur van start gaan wanneer er 10 aanmeldingen zouden zijn. Inmiddels zijn er 19 aanmeldingen.
Als scheidsrechtercoördinator is het belangrijk om zelf te scheidsrechteren en op de velden aanwezig te zijn. Dit betekent zaterdagochtend en zondagochtend vroeg aan de bak, om te zien hoe het gaat, wie je kunt aanspreken om deel te nemen aan de scheidsrechtercursus et cetera.
Mooi moment tijdens juniorenwedstrijd van de C2zo: een Zeeburgia speler laat mij trots zijn KNVB sweat polsbandje zien die hij gekregen had omdat hij wedstrijdjes gefloten had. Ik merkte ook dat hij met mij meedacht als scheidsrechter (niet protesteren, maar een ingehouden ‘oh oh’ commentaar) toen ik meeging met een foute beslissing van de grensrechter over een ingooi. Ik heb hem meteen gevraagd of hij deel wil nemen aan de verenigingsscheidsrechterscursus.
Voor jonge Zeeburgia voetballers biedt het scheidsrechteren – naast het betaald voetbal - ook een mogelijk carrière perspectief, dat van een betaald arbiter.
Mijn uiteindelijke doelstelling is een volwaardig verenigingsscheidsrechterscorps, zodat ik het wat rustiger aan kan doen, en mij kan beperken tot het fluiten van één wedstrijd op de zaterdagochtend en één wedstrijd zondagochtend.
Waarom doe je dit/ wat zijn je drijfveren?
Ik heb het altijd leuk gevonden om jonge mensen op te leiden, vroeger bij de Universiteit van Amsterdam en later bij het Verwey-Jonker Instituut, en nu als scheidsrechter en scheidsrechtercoördinator. Ik voel me bijvoorbeeld soms meer een jongerenwerker als ik de lagere juniorenelftallen bij Zeeburgia fluit: twee Zeeburgiamoeders kwamen laatst mij in de rust de hand wilden schudden omdat ik de jongens de nodige discipline had bijgebracht; ik had ze bij een opstootje zonder aarzelen voor tien minuten naar de kant gestuurd.
Ik beschouw het ook het als een vorm van maatschappelijk zinvol vrijwilligerswerk.
Als scheidsrechtercoördinator kan ik iets doen aan het gebrek aan verenigingsscheidsrechters; ik word bijna wekelijks door teams en coaches van andere clubs gevraagd of ik ze niet wil fluiten (vooral vrouwenteams, want daar is het tekort het meest schrijnend).
En als scheidsrechter kun je een wedstrijd ‘maken of breken’. Je moet ervoor zorgen dat je de wedstrijd goed aanvoelt, dat ook het bezoekende team zich veilig voelt, zodat de spelers en begeleiders van beide teams met een goed gevoel het weekend ingaan. Het geeft je een kick als dit lukt: je moet als scheidsrechter ook een beetje geluk hebben met je beslissingen, want je ziet nu eenmaal niet alles.
En natuurlijk doe ik het ook voor mijn eigen gezondheid. Toen ik een aantal jaren geleden met prepensioen ging (mede vanwege de drukke baan van mijn vrouw) wist ik dat er drie dingen belangrijk waren: muziek (ik download elke twee weken veel alternatieve popmuziek), bewegen (naast scheidsrechteren, doe ik ook aan poweryoga en rennen, fietsen en tennissen) en contacten. Als scheidsrechter heb je voor, tijdens en na een wedstrijd met veel mensen te maken en als scheidsrechter coördinator zie je veel mailtjes en app'jes voorbijkomen.
Hoe ben je zelf ooit als scheidsrechter begonnen en waarom?
Zoals veel andere ouders ben ik er min of meer vanzelf ingerold toen mijn zoontje ging voetballen, eerst bij de Volewijckers en later bij Voorland. Hij is nu afgestudeerd als econoom, werkt in Den Haag en heeft het voetballen ingeruild voor hardlopen (hij rent ongeveer 70 km per week hard en traint bij Bram Wassenaar). Ik ben eerst zeven jaar scheidsrechter bij Voorland geweest (ik heb daar ook mijn diploma als juniorscheidsrechter behaald en de BOS cursus met succes afgerond) en daarna zeven jaar bij Geuzenmiddenmeer.
Hoe bevalt het scheidsrechtercoördinatorschap tot nu toe?
Tot nu toe bevalt het mij erg goed. Ik hou niet van vergaderen (en gelukkig heb ik niet te maken met een scheidsrechtercommissie); ik werk graag met 'korte lijnen' (vooral met Antonio, die tot mijn grote vreugde tot verenigingsmanager van Zeeburgia is benoemd).
Ik ervaar veel steun bij alle geledingen van de club: bij het bestuur (goed contact met Merlien, Antonio, Marianne, Huub en Alona; er is een scheidsrechter budget voor opleidingen, scheidsrechtertenues etc.), bij de trainers (onderling hartelijke sfeer; Mike die met zijn zware stem over het veld tijdens de voetbalschool roept dat hij trots op mij is omdat ik scheidsrechters ga opleiden), in de bestuurskamer (Eric met zijn altijd scherpe voetbal opmerkingen, Eowyn en Julien) en niet te vergeten de spelers. Je bent zeker voor de pupillen een rolmodel ( 'ben jij onze scheidsrechter'?). Enkele ouders hebben er wel moeite mee dat ik neutraal fluit en niet het altijd in het voordeel van Zeeburgia; het overgrote merendeel van ouders is er gelukkig wel blij mee en laat mij dit ook merken.
Wanneer is de KNVB verenigingsscheidsrechtercursus? Wat houdt deze in?
De KNVB verenigingsscheidsrechtercursus is een praktijkgerichte opleiding, zodat zij met voldoende ‘bagage’ aan de slag kunt bij 11 tegen 11 wedstrijden bij Zeeburgia. Tijdens de opleiding oefenen zij op het veld met leiding te geven aan 22 spelers en het toepassen van de spelregels. De opleiding bestaat uit vier bijeenkomsten van 3 uur, elke maand is er een bijeenkomst: De opleiding wordt ’s avonds gegeven op de accommodatie van Zeeburgia: dinsdagavond 3 november, 1 december, 9 maart en 6 april. Tijdens de opleiding krijgen de deelnemers opdrachten die te maken hebben met hun eigen wedstrijden. De deelnemers die aan de voorwaarden hebben voldaan, ontvangen het diploma "Verenigingsscheidsrechter Veldvoetbal".
Hoewel de cursus nog niet begonnen is, plukt Zeeburgia al de eerste vruchten. De ‘scheidsrechters in opleiding’ fluiten nu al regelmatig wedstrijden. Danielle heeft als eerste vrouwelijke scheidsrechter van Zeeburgia haar debuut gemaakt op de thuistoernooien en heeft daarna ook competitie wedstrijden gefloten. En Mevin (‘van de kantine’) heeft bijvoorbeeld het laatste voetbalweekend maar liefst drie wedstrijden gefloten: F1, Zaterdag2 en B2zo
De cursisten fluiten minimaal vier stagewedstrijden bij Zeeburgia onder mijn begeleiding. Dit betekent dat ik het de komende periode razend druk krijg: Naast mijn eigen wedstrijden, moet ik 72 stagewedstrijden van de Zeeburgia ‘verenigingsscheidsrechters in opleiding’ gaan begeleiden.
Goed opgeleide, jonge en fitte scheidsrechters zijn een visitekaartje voor de club.De Zeeburgia ‘scheidsrechters in opleiding’ zullen – net als voetballers - de nodige wedstrijdervaring moeten opdoen om uit te groeien tot goede scheidsrechters. Ik hoop dat de coaches en begeleiders van de Zeeburgiateams hiervoor begrip op kunnen brengen en de Zeeburgia ‘scheidsrechters in opleiding’ positief bejegenen in de wedstrijden, die zij gaan fluiten voor hun teams.
