Waar blijven jullie knaken? dacht ik vandaag even. We houden dit echt niet eeuwig vol… (Zeeburgia bestaat in 2019 honderd jaar).
Andersom heb ik ook mijn zonnige bril op. We zijn gewoon Zeeburgia. Veel voor weinig en nauwelijks tot nooit chagrijnig. Hoeveel miljoenen euro’s zijn genoeg? Om te investeren in inspannings- en uitspanningsfysiologen, haptonomen, hypermoderne renbanen en douches waaruit goud stroomt? Om jonge jochies gewoon goed voetbal bij te brengen? Jullie zijn te ver doorgeslagen en wij hebben helaas te lang stilgestaan, omdat we geen middelen hebben.
Het is weer een crime, zoals elke week. Echt. Te weinig kleedkamers. Al na de eerste serie wedstrijden om 9.00 uur is het compleet improviseren. Helemaal omdat Zeeburgia niet alleen een opleidingscentrum is voor grandioos talent, maar toch ook echt gewoon een vereniging waar bijna 800 leden graag een leuk potje willen voetballen. Het valt gewoon niet meer te combineren. Echt niet. Het is elke week weer op hoop van zegen. Een gerenommeerd voetbalbolwerk als Zeeburgia verdient echt een klein beetje beter.
Laten we maar weer gaan voetballen. Daar schijnen we enorm goed in te zijn. Wereldkampioen eigenlijk, want wie doet ons dit na? De ZeeburgiaZaterdag van 19 september 2015 is het ultieme bewijs, lees verder…
Vanaf 9.00 uur
Onze F1 is wereldtop. ‘Heb je de eerste helft gezien, Eric?’ Trainer Mike glundert. Voetbal van een dramatisch hoog niveau. ‘Nee, ik weet het Mike. Buitencategorie.’ Zelf volgde ik onze minipupillen op veld 4. Was ik nog maar zes jaar oud. Heerlijk ongecompliceerd en spelenderwijs met die bal op pad (zonder kluitjesvoetbal) en winnen met 11-6.
10.00 uur: C2 – SDO C1 (3-1) en 10.30 uur Onder 10-1 – Koninklijke HFC (6-2):
Met een scheidsrechtersoog moet ik toch eerst een opmerking plaatsen: trainersstaf stop met dat geouwehoer op de scheids. Het leidt alleen maar af. Onze C2 speelt in de Derde Divisie en puik voetbal. Wat een combinaties. Helemaal goed. Ook vanochtend weer. Kom kijken naar deze mannetjes, want dit is Zeeburgia pur sang.
Op veld 3 is dan ook de onder 10-1 aan zijn tweede competitiewedstrijd begonnen. Zie hier Neerlands Hoop in bange voetbaldagen. Ik overdrijf echt niet. Naast een ouder van de Koninklijke HFC concluderen we gezamenlijk dat dit de categorie buitengewoon is. Aanstormend talent dat het onder goede begeleiding heel ver gaat schoppen. Alleen de KNVB kan nog roet in het eten strooien, want onze onder 10 hoort gewoon E-Top te voetballen. Dat was tot voor kort alleen weggelegd voor tweedejaars E’tjes. De KNVB krabt zich nu toch wel achter de oren, hoop ik. Laat onze mannetjes gewoon meedoen op het gevaar af dat ze elke wedstrijd in de E-Top met dubbele cijfers verliezen. Maar ik denk eerder dat ze alles gaan winnen… Ronald (en Marciano) petje af!
C1 – De Graafschap C1 (2-3)
Mmm… Worden we hier toch even afgetroefd op onze eigen kwaliteiten? Onze C1 heeft vandaag al met al een dagje af. Dat kan gebeuren, maar niet elke week. Teveel passen komen niet aan. De uitvoering is net niet goed genoeg en dat kan gebeuren. De mouwen opstropen heet dan het credo. Ook tegen De Graafschap. Hoe klinkt dit? Gek toch? Een amateurvereniging die tegen een BVO speelt en niet tot het gaatje gaat. Alles went kennelijk. Voetbaltechnisch beter maar ahum op inzet verliezen we hem. Niet scherp genoeg. Dat is niet des Zeeburgia’s. Als ik al baalde, dan is het wellicht goed dat er geen foto voorhanden is van trainer Enrico. ‘Eric, gaat goed komen. Les geleerd.’
B1 – De Meern B1 (3-0)
Wat moet ik verwachten bij onze B1? Het stokpaardje van onze jeugdopleiding is in drie jaar tijd van de eerste divisie afgegleden naar de derde divisie. ‘Tot hier en niet verder en zo snel mogelijk weer terug,’ luidt dan ook het credo. Vandaag wint onze B1 met ruime cijfers van De Meern, maar concludeer ik ook dat onze technische staf nog behoorlijk wat bergen met werk heeft te verzetten. Dat is een mooie uitdaging. Een beetje druk erop, maar niet ten koste van alles. De Derde Divisie herbergt veel teams die nauwelijks onder doen voor de Tweede en de Eerste Divisie. We gaan gewoon voor die Tweede Divisie en zijn vanaf heden (gedeeld) koploper.
A1 – Ajax A2 (5-1).
De bestuurskamer van Zeeburgia is zo vol dat ik zo snel als mogelijk weer naar buiten ga. De begeleider van De Graafschap C1 stelt zijn stoel ook beschikbaar, want Ajax komt binnenzetten en de KNVB delegatie zit er ook al. Een uur voor de wedstrijd is trainer Dohan nog onderweg. ‘Mannen, waar is jullie trainer?’ vraag ik onze ontspannen mannen van de A1 in kleedkamer 9. ‘Hij komt zo, is onderweg.’
Ruim 200 aandachtige toeschouwers staan rondom veld 2. De netten worden extra gecontroleerd. Niets wordt aan het toeval overgelaten door het arbitrale trio. De Ajax-coryfeeën nemen hun plekje in. John Bosman, Wim Jonk en Edwin van der Sar glimlachen dan nog vrolijk. Hoe leuk is het niet om eens bij die schoffies uit Amsterdam-Oost te buurten? Over het algemeen heel leuk. Helemaal als de zon schijnt en Ajax A2 op voorsprong komt. Geen vuiltje aan de lucht. Hier en daar een wolkje, maar dat is Ajax niet verwijten. Zeeburgia komt op 1-1. Kan gebeuren en is recht te zetten in de tweede helft. Ook al is vandaag de KNVB-scheidsrechter op de hand van Ajax, want als je fluit voor een overtreding op een doorgebroken speler net buiten de zestien dan is dat rood en geen geel. Je fluit niet en als je fluit is het rood.
Ach en iedereen heeft daar vrede mee, want Zeeburgia speelt Ajax compleet zoek in de tweede helft. Bijkans gewoon gênant. Geen KNVB-scheidsrechter die dit verschil nog kan recht fluiten. Pats boem spring maar achterop. Hoe wil je ze hebben. Die goals? 3-1, 4-1, 5-1. En dus (gedeeld) koploper. Volgende week Feyenoord uit. Weer een klassieker.
PS: we wensen Keshone (Kiki) Mettendaf van Ajax A2 een voorspoedig herstel toe
En maak me nou niet gek. Ik was boos aan het begin van deze column. Kwaad zelfs. Allerlei dingen kunnen echt beter bij Zeeburgia, maar of ons voetbal veel beter kan? En of alles dat ‘beter’ klinkt ook wel beter is? Zeeburgia A1 – Ajax A2 (5-1)
TROTS OP ZEEBURGIA. WIJ ZIJN ZEEBURGIA: HEEL VEEL VOOR WEINIG EN NOOIT CHAGRIJNIG.
Eric
