Is daarmee de kous af? Kunnen we ons nu weer concentreren op waar we zo ongelooflijk goed in zijn? Ja. Absoluut. Gelukkig maar. Laat ons met rust en gewoon voetballen. Toch is er ook een NEE, want er zijn behoorlijk wat mensen heel erg beschadigd. Je mag kennelijk alles maar schrijven in dit land zonder aanziens des persoons en zonder gedegen onderzoek. ‘Ik moet ook mijn brood verdienen,’ was de reactie van de journalist die in december 2014 ‘breaking news over Zeeburgia’ op de voorpagina van Het Parool geplaatst wist te krijgen. Met uitzondering van De Volkskrant namen vrijwel alle andere meer en minder gerenommeerde media het bericht klakkeloos over. De Telegraaf schreef zelfs over Mike K. en plaatste een zwarte balk over zijn ogen.
Hoe erg is dit alles voor een nieuw bestuur dat amper een half jaar in functie is en sowieso niets te maken heeft gehad met de aantijgingen? Voor alle Zeeburgianen die onze prachtige club een enorm hart toedragen? En toch ook vooral voor iemand die al jaren dag en nacht in touw is om met heel weinig heel veel te doen bij Zeeburgia. De ernstige aantijgingen in het artikel waren vooral een persoonlijke aanval op Mike Kolf.
Je krijgt het gewoon voor je kiezen om het even daarna uit te leggen onder de kerstboom. Als dank voor de vele uren die je in Zeeburgia hebt gestoken. Gewoon de resultaten van het onderzoek afwachten, terwijl je al weet dat het onderzoek tot niets zal leiden. Dat is enorm lastig. Helemaal omdat zo’n onderzoek enorm veel tijd in beslag neemt en er onderwijl toch gewoon gevoetbald wordt. Aan alle onzekerheid kwam deze week een definitief einde. In een brief van de burgemeester van Amsterdam stonden de verlossende woorden: 'er is geen informatie gevonden om de vermeende misstanden te concretiseren.' Met andere woorden: er is helemaal niets mis met Zeeburgia. Integendeel zelfs, volgens burgemeester Eberhard van der Laan is Zeeburgia een van echte topverenigingen in Amsterdam. ‘Ga zo door en probeer je vereniging nog beter te maken,’ luidde zijn conclusie.
Op woensdag 15 april publiceerde ons bestuur een persbericht met de conclusies van het onderzoek. ‘Geen misstanden bij voetbalclub Zeeburgia,’ kopten De Telegraaf en veel andere media vervolgens.
Vanmiddag komt onze voorzitter Marianne van Leeuwen naar me toe met de mededeling dat het bestuur Mike Kolf en zijn familie na afloop van de wedstrijd van de D2 in het zonnetje wil zetten. Of ik er ook aandacht aan wil besteden in mijn column? ‘Natuurlijk, niets liever dan dat.’ Ik denk dat ik niet alleen voor het bestuur spreek, maar voor een ieder die Zeeburgia een warm hart toedraagt. En eigenlijk namens iedere voetballiefhebber (zie ook de passage uit het artikel van De Volkskrant van afgelopen vrijdag).
‘Mike, we hebben een vervelende geschiedenis achter de rug, voor Zeeburgia, voor jou en je familie. In de officiële uitingen daarover hebben we ons zakelijk opgesteld. Dat betekent niet dat we niet weten en voelen hoe vervelend deze geschiedenis vooral voor jou en je familie is geweest. Gelukkig staat er nu een punt achter. Petje af voor de manier waarop jij, waarop jullie met alle laster zijn omgegaan. En jouw antwoord in De Volkskrant is er echt eentje om in te lijsten! Het gaat toch gewoon over voetbal. Zonder jou was PSV dit jaar wellicht geen kampioen geworden (zonder de inbreng van drie Zeeburgianen Narsingh, Maher en Brenet). Dat doet niemand je na!'
Uit: De Volkskrant, 17 april 2015: ‘Kampioen dankzij dosis importbranie’
Knokkertjes
Dat is vooral leuk met het oog op de toekomst, maar geen verklaring voor het huidige succes. De overige Randstedelingen werden opgepikt toen ze al hun debuut hadden gemaakt bij een andere profclub. Brands: 'Het is niet dat we per se jongens uit het westen willen. Daar lopen simpelweg de meeste goede voetballers rond.' Voor een talent geldt: hoe meer concurrentie, hoe beter het wordt. 'Bij Zeeburgia redden alleen de knokkertjes het', vertelt Mike Kolf die bij die Amsterdamse amateurclub de jeugd traint en coördineert. Deed hij ook al toen PSV'ers Luciano Narsingh, Adam Maher en Joshua Brenet er speelden. 'Er staan bij ons altijd scouts van profclubs dus iedereen wil per se spelen. Doe je het goed, dan zetten we je een lichting hoger en moet je maar zien dat je daar opvalt.'
De trainingen zijn bikkelhard. 'Joshua kwam uit Limburg en kreeg op zijn eerste training een tik op zijn enkel. Hij vroeg om een fysio. Ik floot niet eens. Ik heb nooit een fluit bij me. De sterkste wint. Dat kweekt mentaliteit. Adam en Luciano waren klein voor hun leeftijd. Denk jij dat ik ze in bescherming nam? Nee, ze moesten maar zorgen dat ze beter konden voetballen en sneller waren dan die grote gasten.'
Kolf is trots dat zijn club hielp drie landskampioenen te ontwikkelen. Bij Gaston Taument, jeugdtrainer van Feyenoord, overheerst pijn, als hij de door hem geknede Wijnaldum, Jeffrey Bruma en Karim Rekik ziet voetballen in PSV-tenue. 'Hoe goed was Feyenoord wel niet geweest als we die hadden kunnen behouden?'
MIKE BEDANKT NAMENS ALLE ZEEBURGIANEN. ‘Veel voor weinig en nooit chagrijnig.’
Op zaterdag 19 april wordt er ook gewoon weer gevoetbald. Onze jongste jeugd scoort er lustig op los. De F2 maakt er een waar kampioensdoelpuntenfestijn van tegen IJburg AFC F2: 18-0. Uit bij Hoofddorp B1 wint onze B1 met overtuigende cijfers (4-0). Klik hier voor prachtige foto's op de facebookpagina van de B2. Of onze B1 zich daarmee zonder nacompetitie kan handhaven in de Tweede Divisie is even niet aan de orde. Daarvoor is het programma (uit tegen Emmen B1 dat kampioen kan worden) wel erg lastig en de achterstand van vijf punten met twee wedstrijden voor de boeg wellicht te groot. Het geeft de burger moed dat het voetballend weer op de rit staat en we overtuigd van eigen kwaliteiten de nacompetitie in kunnen.
C1 – Vitesse C1 (0-2)
Na de knappe, eerste overwinning in de voorjaarscompetitie uit bij FC Twente vorige week is een einde gekomen aan een reeks nederlagen van onze C1. Helaas is onze C1 vandaag tegen het sterke Vitesse niet in staat om er een vervolg aan te geven. Hoewel het duidelijk is dat we er vanaf minuut 1 moeten staan, is dat gegeven niet genoeg om de uitermate snelle en sterke aanval van Vitesse het hoofd te bieden. Een snelle eerste treffer van Vitesse haalt de angel er al heel snel uit. Een tweede treffer doet de deur helemaal dicht. De vrees voor een dikke zeperd is echter ongegrond. We blijven gewoon meedoen, worden af en toe gevaarlijk en krijgen helaas toch nog een kleine domper te verwerken. Vlakvoor tijd geeft de goed fluitende scheidsrechter een rode kaart aan Zeeburgia. ‘Had hij ook wel geel voor mogen geven, in de geest van de wedstrijd,’ luidt de conclusie van de Vitesse trainer na afloop. Trainer Rikkert neemt het sportief op en ziet het als een goed leermoment. ‘Het is gewoon rood. Je kunt het de scheidsrechter niet verwijten. Ook al wordt de overtreding gemaakt in een heel sportieve wedstrijd en is het al blessuretijd.’
D2 – FC WEESP D1 (3-0)
Onze D2 begint vandaag pas om 15.00 uur aan zijn thuiswedstrijd tegen nummer 3 FC Weesp D1. Dan is ook al bekend dat nummer twee, Almere FC D1, geen misstap heeft gemaakt. Bij winst is onze D2 slechts in theorie kampioen. Scheidsrechter Rally heeft er desondanks zin in en weet mij na afloop te melden dat het weer een uitstekende en uitermate sportieve pot was (ik kon helaas maar met een schuin oog kijken, omdat ik op veld 3 floot bij de Zaterdag 2) met een 3-0 uitslag. Volgende week kan onze D2 kampioen worden. Uitgerekend bij naaste concurrent FC Almere D1. Een gelijkspel is genoeg, maar ik verwacht toch dat trainer Enrico en zijn mannetjes vol voor de winst zullen gaan. Alvast gefeliciteerd met het kampioenschap!
Onze D1 is kampioen
Dat kampioenschap is inmiddels een feit voor onze D1. Bij de Foresters D1 winnen onze mannetjes met maar liefst 10-1. Met nog twee wedstrijden te gaan, staat onze D1 op 8 punten van nummer twee Buitenveldert. 15 overwinningen, 5 keer gelijk en geen enkel verlies. Doelsaldo 97-19. Nu nog op naar de 100 goals en dan is het seizoen perfect. Gefeliciteerd.
Zaterdag 2 – Overamstel 6 (5-3)
De Zaterdag 2 speelt een wisselvallig seizoen. Vandaag is het niet anders. Vanaf de aftrap troeft Overamstel 6 ons op alle fronten af. Bij rust mogen we ons gelukkig prijzen dat de spitsen van Overamstel hun vizier niet op scherp hebben staan en slechts met 2-0 leiden. In een heerlijk lentezonnetje sukkelt Overamstel langzaam in. En dan krijgt onze Sergio het enorm op zijn heupen. Bij de 1-2 trapt Overamstel gelaten af. ‘Kom op jongens, niks aan de hand, zo’n geluksgoal maken ze maar een keer.’ Twee beauties van Sergio later is de stemming volledig veranderd. Bij een 3-2 achterstand loopt de irritatie steeds verder op bij Overamstel. Het gemekker tegen elkaar en de scheidsrechter is niet van de lucht. ‘Die spits is veel te goed. Die hoort niet in dit team thuis,’ luidt een andere klacht. Na zijn hattrick heeft Sergio de smaak echter te pakken en scoort zijn vierde in een helft. Vlakvoor tijd valt ook nog de 5-2. ‘Waarom fluit je niet eerder?’ hoor ik de snelle spits van Overamstel klagen. ‘Wat zeur je man. Ik laat net zolang doorspelen tot jij erbij neer valt en dat doe je vlakvoor de 16. Of moet ik hem op 25 meter leggen?’ Het slotakkoord komt van de zijde van Overamstel. Een puntgave vrije trap strak in de kruising. Einduitslag: 5-3.
‘Wat een aanfluiting. We gaan een klacht indienen bij het bestuur. Zo’n thuisfluiter hebben we nog nooit meegemaakt.’ De keeper van Overamstel gaat los tegen me. ‘Je kunt ook gewoon in je goal staan, dat scheelt sowieso twee goals,’ pareer ik. ‘Ik heb die vijf goals van Zeeburgia er echt niet zelf ingeschoten, alle buitenspelgevallen op advies van jullie grensrechter afgefloten en Zeeburgia heeft niet gescoord uit een vrije trap of een penalty. Wat zeur je toch?’
De derde zaterdaghelft (onze meiden winnen weer, de A1 niet, maar onze meiden wel)
Het is gezellig druk op het terras voor de kantine. In een heerlijk voorjaarszonnetje vieren de meiden van de A1 hun 3-0 overwinning. De Zaterdag 2 blijft lang hangen na eindelijk weer eens een overwinning. De tegenstanders van Overamstel komen na een paar biertjes ook tot bezinnen. Ze hebben terecht verloren. Het lag toch niet aan de scheids. Trainer Dohan glimlacht ondanks dat zijn A1 met 2-0 heeft verloren bij stadgenoot AFC. Lijfsbehoud is zeker, omdat Excelsior met 3-0 verliest van Feyenoord. Proficiat! Klik hier voor supermooie foto's van de wedstrijd tegen AFC op de facebookpagina van de B2.
Een korte zondageditie
Het is erg rustig bij Zeeburgia op zondag. Op veld 3 is Mike met een aantal Zeeburgia jeugdtrainers alweer in de weer voor het volgende seizoen. Onze talentjes, ook van lagere teams, spelen onderling wat wedstrijdjes. Het doel ervan is om zoveel mogelijk eigen jeugd de kans te geven om door te breken naar een van de selectieteams.
Bij JOS Watergraafsmeer heeft onze zondag B1 inmiddels een eclatant slotakkoord gegeven op een uitstekend seizoen. In hun kampioenswedstrijd wordt JOS Watergraafsmeer met maar liefst 7-1 verslagen. De B2 zondag doet het ietsjes minder tegen Buiten Boys, maar voor de neutrale toeschouwer vallen er genoeg fraaie goals (4-8).
Zondag 3 – VVGA 2 (2-3)
Op papier lijkt het een makkie. Onze zondag 3 heeft het dubbel aantal punten van tegenstander VVGA 2. Van dat verschil is echter nauwelijks iets te merken in de eerste helft. Na de 1-0 volgt al snel de 1-1 en de hernieuwde voorsprong van 2-1 voor onze mannen, die gezien het leeftijdsverschil nu eenvoudig zouden moeten kunnen uitlopen. Het tegendeel is echter waar. Wij verzanden nogal vaak in frustratie en maken nogal wat onnodige overtredingen (onbenullig hard doorgaan als de bal al weg is). De spelers van VVGA beklagen zich niet alleen vaak terecht bij de scheidsrechter, maar putten ook de nodige energie uit de gelijkmaker. Ruim een kwartier voor tijd gevolgd door een 3-2 voorsprong. Na een drinkpauze en met nog 10 minuten te gaan, moet de Zondag 3 met 10 man verder, omdat een zoveelste overtreding gewoon niet meer door de beugel kon. Het verwachte slotoffensief van de Zondag 3 blijft uit. VVGA 2 wint verdiend met 3-2. Gewoon omdat ze iets feller waren.
Op het terras in het zondagmiddagzonnetje
Penningmeester Huub doet een rondje in voor de aanwezige teams van Zondag 3 en VVGA 2. Hij droomt er samen met mij van dat er binnen een paar seizoenen veel meer seniorenteams bij Zeeburgia voetballen. Vrouwen- en mannenteams. Ruimte genoeg. Echt. Het kan alleen maar gezelliger worden. Wendy is er ook. Samen met Merlien bouwt ze aan de damesafdeling van Zeeburgia. Volgend seizoen komen er weer een paar damesteams bij of liever gezegd meisjes... Wendy weet me te melden dat er op zeker meisjesmini’s. een F, een E en een B-team bij gaan komen. Wie had dat een jaar geleden durven dromen? En dat onze meiden A1 binnenkort kampioen gaan worden?
Ik kijk onderwijl uit op de lange, lege strook tussen veld 2,3 en 1 met hier en daar een madeliefje. Bouwmeesteres Alona heeft me op zaterdag al een kijkje in de bouwkeuken gegeven. De andere bouwmeester, Antonio, gaf me ook de nodige details. Zou het er dan toch van komen? Ergens in juni 2015 is de ledenvergadering. Dan kunt u uw goedkeuring geven aan een financieel verantwoorde en uitermate noodzakelijke stap voor de toekomst van Zeeburgia: een nieuw en enorm fraai clubhuis.
Trainer Reda van het eerste komt glunderend het terras oplopen met de was. De gevreesde uitwedstrijd bij FC Weesp 1 zit erop. ‘1-0. Daarna een rode kaart voor FC Weesp. In de tweede helft eenvoudig uitgelopen naar 4-0.’ De opluchting is zichtbaar af te lezen van onze begenadigde en talentvolle coach uit de eigen kweek. In de wetenschap dat Pancratius na een verrassende nederlaag tegen De Meteoor op vijf punten afstand staat en nu ineens Quick en DCG met vier punten achterstand weer de naaste concurrenten zijn, staan we er bijzonder goed voor. Zelfs bij een eventueel verlies volgende week uit bij Pancratius is er geen man overboord.
Vier punten voorsprong met nog drie wedstrijden te gaan. Legmeervogels thuis op 3 mei en dan uit naar De Meteoor. Op naar de Eerste Klasse.
Dat was ‘em weer.
Tot de volgende keer,
Eric
