Beste Zeeburgianen,
90 worden is niet niks, en ik ben dankbaar dat ik in goede gezondheid deze leeftijd mag bereiken, en hopelijk nog vele jaren erbij.
Wat een verrassing, al die belangstelling en aandacht van Zeeburgianen met lieve berichten, kaartjes en telefoontjes! Het doet alle herinneringen aan het Zeeburgia van vroeger weer herleven bij mij, en dat doet mij zo goed. Ook de verhalen die mij bereikten over die tijd, en hoe Dick en ik en de kinderen bij de club betrokken waren. De pinkstertoernooien, gezellige avonden in de kantine (bingo, carnaval), de uit-toernooien naar Bremen, nieuwjaarsrecepties, wat een mooie tijd.
Dank aan iedereen die mij deze geluksmomenten weer heeft doen herinneren, en alle lieve felicitaties.
Heel veel liefs van Annie (en natuurlijk van Erik, Jose, Edwin, Marjolein)
Zie
hier de eerdere
oproep via haar kinderen
