Er is een chronisch gebrek aan kleedkamers. En waar zijn de wedstrijdballen? Elke weekeinde raken er wel een paar tijdelijk of definitief zoek. Waar is de sleutel van het hek? Waar kunnen we warmlopen? Antonio zucht, puft, steunt en kreunt. Het is eigenlijk niet te doen, maar Antonio bokst het altijd weer voor elkaar. Dus wees vooral heel lief voor hem en heb een beetje geduld, want ik weet dat hij iedereen wil helpen (wel een beetje doorzeuren soms…). Lees het onderstaande intermezzo. Geïnspireerd? Kom vooral meehelpen!
Het verwachtingspatroon bij Zeeburgia
Een trouw Zeeburgiaan maakte zich vorig week zondag oprecht zorgen over onze divisieteams. ‘Eric, we bungelen ergens onderin met onze C1 en A1. Onze B1 speelt veel te wisselvallig.’ ‘Wat had jij eigenlijk verwacht?’ vroeg ik hem toen. ‘Dat we mee zouden kunnen doen in de middenmoot.’ ‘Heb je onze D-tjes dit seizoen al bezig gezien?’ pareerde ik.
Het is en blijft een luxeprobleem. Alleen stadgenoot AFC presteert beter met zijn jeugd. Waarbij Zeeburgia AFC toch weer de loef afsteekt, want wij leveren veruit de meeste talenten af bij Betaald Voetbal Organisaties. Structureel, jaar in, jaar uit. Hoe groot is deze prestatie? Vergelijk de faciliteiten of de beschikbare financiële middelen voor de aardigheid is met elkaar? Er zijn duizenden amateurclubs in Nederland die zo met ons zouden willen ruilen. ‘Veel voor weinig en (bijna) nooit chagrijnig.’ De lijfspreuk van Mike Kolf mag van mij ergens op een bord geschreven worden in de kantine. Zelf betwijfel ik het zelfs of het met heel veel betere faciliteiten nog heel veel beter zou gaan. We zijn gewoon wie we zijn. Een volksclub met heel veel oog voor talent.
Zeeburgia zal en kan nooit kampioen worden in de eerste divisies. Dat is gewoon onmogelijk. Het zou eenvoudigweg betekenen dat onze naaste concurrenten, de BVO’s, massaal liggen te slapen. Zelf ben ik ooit ergens bij een amateurclub in de omgeving van Zwolle opgegroeid. Daar worden op de dag van vandaag nog steeds alle jeugdteams op een kar door het dorp gereden als ze kampioen worden. Onder luid gejuich. Deze club speelt hoofdklasse, maar het niveau van de jeugd blijft er al bijna een eeuw op regionaal niveau steken. Geen enkele speler heeft ooit het betaalde voetbal gehaald. Af en toe weet een uitstekende lichting een klasse of twee te stijgen, maar daarna zakt het gewoon weer in. Kijk voor de aardigheid eens waar de jeugdelftallen van alle gerenommeerde amateurclubs (m.u.v. AFC en wellicht Alphense Boys) spelen. En koester daarna vooral het unieke moment dat uw zoon in zijn jeugd wel op topniveau heeft kunnen presteren. Over pak ‘em beet een jaar of dertig pakt hij echt zijn Zeeburgiaplakboek erbij. En wijst zijn kinderen (uw kleinkinderen) op alle vergelijkenissen in hun Panini WK plakboek. ‘Tegen hem heb ik nog gevoetbald en met hem…’
Koesteren die hap. Spelers en ouders. Ook al wint uw zoon niet wekelijks meer. Overigens leer je veelal meer van verliezen (met niet al te dikke cijfers) en heb je als het goed is bij Zeeburgia in de F en de E al bijna alles gewonnen wat er te winnen viel…
We gaan gewoon weer voetballen: Onze D5…
Het is ongemeen koud om half tien. De F-jes hebben in alle vroegte en kou hun wedstrijden weer afgewikkeld met uiteenlopende resultaten, maar vooral met heel veel plezier. Onze E7 en E5 verliezen allebei met ruime cijfers. Ik kan er niets van aanschouwen, want op veld 1 mag ik de wedstrijd van de week fluiten tussen onze D5 en koploper Buitenveldert D3. Net als bij de C2 zondag vorige week, merk ik ook bij dit team dat ze stappen hebben gemaakt. Trainer Dave is wekelijks met onze mannetjes in de weer. Zelf Dave voetbalde hij vorig jaar nog in de zondag A1, maar heeft hij dit seizoen gekozen voor het trainerschap.
En dat is een hele uitdaging bij onze D5. Want hoewel de spelvreugde uitermate hoog is, lopen er niet allemaal Messi’s in het elftal. Tegen Buitenveldert D3 komt onze D5 al gauw op achterstand, maar weet het via een weergaloze en messcherpe counter 1-1 te maken. Het gejuich van onze mannetjes en de aanhang langs de lijn is niet van de lucht. Op slag van rust komt Buitenveldert op 2-1. Trainer Dave is trots op de prestatie van zijn mannetjes, die met heel erg veel inzet en het nodige geluk de veel betere tegenstander aardig bij heeft weten te houden.
In de rust is het dringen geblazen in de bestuurskamer van Zeeburgia. De vier minibusjes van FC Groningen C1 zijn binnen en de begeleiding drinkt een kopje koffie. De scout van FC Groningen vertelt onderwijl hoe goed het gaat met enkele Zeeburgiatalenten, die inmiddels in het hoge noorden voetballen. ‘Ik kom hier altijd heel erg graag. De ontvangst is altijd allerhartelijkst en alles ademt voetbal uit.’
In de tweede helft raakt het heilige vuur bij onze D5 snel op. Buitenveldert loopt uit naar 1-3 en 1-4 en krijgt een record aantal corners van tien achter elkaar. Daaruit wordt niet gescoord. Onze D5 komt nauwelijks meer op de helft van de tegenstander en zal uiteindelijk met 7-1 verliezen. In een uitermate sportief duel waarin geen onvertogen woord viel. Waarbij ik gelijk aanteken dat de mondige aanvoerder van Buitenveldert eenmaal: ‘thuisfluiter’ riep. Maar zijn woorden gelijk weer terug nam, toen ik hem erop aansprak. ‘Sorry scheids, had ik niet mogen zeggen. Ik neem het gelijk terug. Kan dat nog?’
E2 – Alliance E1 (2-1)
Onze E2 voetbalt haar derde wedstrijd in een 9-9 competitie met verder louter E1 elftallen. Ik sta een tijdje te kijken naast de ‘F-side’ van Zeeburgia. Enkele zeer enthousiaste moeders, die hun jongens luid aanmoedigen. ‘Weet je, ik ben helemaal op na zo’n wedstrijd,’ verzekert een van de moeders. Gelukkig voor haar wint onze E2 tamelijk eenvoudig van Alliance E1.
C1 – FC Groningen C1 (1-0)
Allereerst het korte wedstrijdverslag van de website van FC Groningen:
In de jacht op een top-4 klassering leden de tweedejaars C-junioren een dure nederlaag. Zeeburgia C1, de nummer elf van de ranglijst, scoorde een vroege treffer en dat was genoeg voor de zege. ‘Op een moeilijk bespeelbaar grasveld speelden we een prima wedstrijd,’ vertelde trainer Hugo Alves Velame. ‘Ik kan de spelers niets verwijten want ze hebben tot de laatste seconde gestreden. Ook dit is weer een goed leermoment voor ons. Je moet de kansen die je zelf gecreëerd hebt afmaken.’
Onze C1 komt al in de elfde minuut op voorsprong en zal die niet meer uit handen geven. Langs de lijn voeg ik me in de tweede helft bij de legendarische ‘Spionkop’. Er wordt hartstochtelijk meegeleefd met onze mannen. Tegenstander FC Groningen is op jacht naar de gelijkmaker, maar weet een aantal opgelegde kansen niet te benutten. Sporadisch komt onze C1 er nog uit. Vlakvoor tijd dreigt het dan toch nog mis te gaan. De boomlange spits van Groningen scoort, maar het vlagsignaal van onze grensrechter wordt door de scheidsrechter onder luid protest van de trainer van Groningen gehonoreerd. Hij krijgt een rode kaart, terwijl op de Spionkop niemand precies weet waarom er werd gevlagd. Rogier, onze scheidsrechter, die ook op de Spionkop staat, wordt om een verklaring gevraagd. ‘De bal is achter geweest,’ verklaart hij. Met die uitleg nemen de Spionkoppers maar al te graag genoegen. Te meer daar de scheidsrechter vrijwel direct erna voor het einde fluit. De zwaarbevochten overwinning wordt uitgebreid gevierd door onze C1 en de Spionkop.
B1 – Hoofddorp B1 (1-2) en B2 – Hoofddorp B2 (2-2)
Van de wedstrijd tussen onze B2 en Hoofddorp B2 krijg ik te weinig mee om er iets zinvols over te schrijven. Het is gewoon te spannend bij onze C1. Onze B1 begint een uur later uitstekend aan de wedstrijd, maar verzandt niet voor de eerste keer in een: ‘hoe mis ik de mooiste kansen gala’. Met een gemiste penalty als hoogte- of dieptepunt. Voetballend doet onze B1 wellicht niet onder voor de meeste tegenstanders. Vorige week waren ze een klasse beter dan Argon, maar verloren ze ‘onterecht’ met 2-1. Deze week verliest onze B1 opnieuw, nu tegen het laaggeklasseerde Hoofddorp. Gelukkig begint de winterstop binnenkort. Voordat het onrecht echt chronische vormen gaat aannemen. Tijd voor onze bevlogen trainer Jos om het elftal weer op scherp te krijgen. Om in de tweede seizoenshelft weer naar boven te gaan kijken. Wellicht zit er nog een periodetitel in. Maar eerst is het zaak om uit de onderste regionen weg te komen, want dit team mag eenvoudigweg niet degraderen naar de derde divisie.
A1 – Excelsior A1 (1-5)
Volgens trainer Dohan is het een complete offday. Onze A1 heeft niets in te brengen tegen het ook laaggeklasseerde Excelsior.
D1 – Foresters D1 (3-2)
Het is vreselijk koud geworden als het fletse novemberzonnetje verdwijnt achter de wolken. Onze D1 heeft heel veel opstartproblemen en kijkt bij rust tegen een 1-0 achterstand aan. Trainer Randy neemt een iets langere pauze om zijn mannen toe te spreken. In de tweede helft komt onze D1 terug op klasse en karakter. De Foresters vechten voor wat ze waard zijn. Als de fraaie 3-1 voor onze D1 een feit is, volgt toch weer de 3-2. Gelukkig blijft het daarbij. De Foresters hadden gezien hun tomeloze inzet wel een puntje verdient. De naaste concurrentie (AFC 34 en Buitenveldert) heeft namelijk ook gewonnen. Onze D1 loopt dus zo vlakvoor de winterstop geen puntenaverij op.
De halfjaarlijkse ledenvergadering van Zeeburgia: komt allen! Op dinsdagavond om 19.30 uur begint de ledenvergadering (klik hier voor de agenda). Alles wat volgens u niet goed gaat, nog beter kan of helemaal top is, kunt u dan bespreken met het bestuur. Kom! Laat uw mening horen of kom gewoon om alle plannen aan te horen. De koffie is gratis. Na de vergadering kunt u ook nog een drankje nuttigen.
Tot 2 december!
Eric
ps en de F2? Die heeft gewonnen!
