Wellicht nog lastiger is het voor de trainers die relatief nieuw zijn. Dit weekeinde zag ik bijvoorbeeld Mo van de Zondag C2 weer eens bezig op zijn manier. Zijn team heeft sinds het begin van het seizoen enorme stappen gemaakt. Dat merk je pas echt als je zelf een maandje weg bent geweest. Tja en wat te denken van de gebroeders Dongor? Hun D3 is dit weekeinde ongeslagen kampioen geworden na 8 overwinningen en 1 gelijkspel.
Het zou me dan ook niks verbazen als er over een paar jaar ook een artikel in de Voetbal International staat over die andere kweekvijver. Want ook ons trainersgilde is van ongekend hoog niveau. Waarvan akte.
Buitenveldert D1 – Zeeburgia D1 (3-3)
Een thriller. Van de eerste tot de vooral de laatste minuut. Onze D1 is beter. Ik zie heerlijk voetbal. Buitenveldert probeert onze mannetjes bij te houden. Het lukt ze nauwelijks. Het is slechts 1-2 bij rust. Slechts. In de tweede helft volgt al snel de 1-3. En ahum. Dan verzandt ook onze jonge D1 in een aloude Zeeburgia ziekte. Zo veel kansen zo mooi om zeep helpen. En als je vergeet te scoren, dan doet je tegenstander dat wel. Buitenveldert blijft overeind en knokt zich aan het einde van de wedstrijd terug in de wedstrijd. Als de 2-3 valt en de man van het scoreboard abusievelijk 3-3 in klopt, voel ik hem al hangen. Onze D1 koestert de 2-3, maar krijgt 2 minuten voor tijd op appel van een paar luidruchtige Buitenveldert supporters een vrije trap tegen op de zestien. Die gaat er niet in, maar exact 1 minuut en 40 seconden later is er weer zo eentje. Buitenveldert heeft daartussen door ook nog een opgelegde kans gemist, maar 20 seconden voor tijd gaat de vrije trap er toch in. 3-3. Verdiend? Nee. Het gelijke spel wordt door Buitenveldert gevierd als een overwinning. Onze mannetjes druipen af. Met het besef dat een wedstrijd zestig minuten duurt en dat je hoe goed je ook voetbalt, je kansen moet benutten. Het is een uitstekende les, maar hopelijk nu wel geleerd. Want onze D1 moet echt promoveren. Daarvoor is onze lichting erna te goed…
Zeeburgia D2, D3 (kampioen) en D4
Vorig seizoen was onze D-lichting te licht. Nu er een klasse of divisie af is, zijn we veel te goed. Onze D2 maakt het zichzelf in de eerste helft lastig. Op de uiteindelijke 7-2 overwinning valt niets af te dingen. Tegelijkertijd speelt op het eerste veld onze D3. Bij een overwinning zijn we kampioen. Het begint echter uitermate nerveus. Tegenstander IVV D3 biedt in het eerste kwartier goed weerstand, maar moet zich daarna toch gewonnen geven. Ook onze D3 wint met 7-2 en is daarmee herfstkampioen. Hetgeen natuurlijk uitgebreid gevierd wordt door de mannetjes. Helaas is er voor onze D4 wederom geen punt weggelegd. Ook in hun achtste competitiewedstrijd weten ze geen punt te pakken. Abcoude D2 is met 5-1 veel te sterk.
Senioren 2 en 3 en Vrouwen 1
Bij de senioren ontvangt middenmotor Zaterdag 2 koploper DVVA 12. Van het verschil op de ranglijst is in de wedstrijd niets te merken. In de eerste helft gebeurt er nauwelijks iets. Bij de rust is het 0-0 en als Antonio me vraagt naar de stand merk ik op: ‘Die kunnen nog wel drie uur voetballen zonder een goal te maken.’ Voorspellen is duidelijk niet mijn sterkste kant. In de tweede helft vallen de doelpunten als rijpe appelen. Er vallen acht goals in amper een half uur, waarvan 5 voor Zeeburgia en 3 voor DVVA. Op het eerste veld slaagt onze Zaterdag 3 er niet in om het Overamstel 7 echt lastig te maken. Het wordt 5-2 voor Overamstel 7. Ook onze Zaterdagdames blijven met lege handen achter. De dames van TOS Actief 2 zijn met 2-0 te sterk.
Een spannende derde helft
Het mooie weer en de aanwezigheid van een aantal gezellige seniorenteams en enkele jeugdtrainers en aanhang zorgt voor een uitstekende sfeer in en om de kantine. Tegen negen uur wordt duidelijk dat onze Zaterdag 2 voor het eerst in haar elf jaar bij Zeeburgia de derde helft verliest. Daar waar tegenstander DVVA allang naar huis, weet het team van Overamstel 7 van geen wijken. Antonio probeert ze gelijk te strikken voor het volgende seizoen (er is nog plek voor senorenteams!), maar nokt ook, net als ik, af om 21.00 uur.
Zondag 23 november
Op veld 3 is het prijs schieten voor de Zondag B1. Tegenstander Muiden B1 weet nauwelijks waar ze het zoeken moeten. Helaas is het geen record, want de doelpuntenmachine van Zeeburgia stokt op 19. Net als in de uitwedstrijd tegen Kon. HFC B6 wordt het 19-2.
Op veld 2 mag ik een uitermate sportief duel tussen onze Zondag C1 en de C1 van De Meer naar een goed einde leiden. Onze C1 is de competitie begonnen met een gelijkspel tegen koploper TOS Actief en speelde twee weken later nogmaals gelijk tegen Buitenveldert. De overige wedstrijden won deze bijzonder verzorgd voetballende ploeg allemaal. Ook vandaag tegen De Meer is het alleen in het begin spannend. De Meer zakt echter langzaam in. De grensrechter van De Meer vermoedt dat zijn mannetjes op zaterdagavond veel te laat naar bed gaan. In de tweede helft komt De Meer nauwelijks meer van zijn eigen helft af. Voor de zevende keer wint onze Zondag C1. Dit keer met 5-1.
Trainer Mo van de Zondag C2 heeft in de eerste competitiewedstrijden behoorlijk wat te verduren gekregen. De eerste thuiswedstrijd ging met 7-2 verloren, daarna volgden een 7-0, 4-2 en 14-0 nederlaag. Pas op 19 oktober wist zijn team voor het eerst te winnen met 4-3 om een week later weer met 8-1 klop te krijgen. Sindsdien is onze Zondag C2 in de winning mood. Van het laaggeklasseerde AS 80 C3 werd met 7-5 gewonnen. Twee weken geleden werd gewonnen bij laagvlieger TOS Actief met 5-1. Vandaag is de ultieme vuurdoop voor Mo en de zijnen. Tegen Buitenboys C3 kan ik alleen de eerste helft volgen, maar die zegt genoeg. Onze mannetjes spelen heel verzorgd en weten met enig kunst- en vliegwerk en heel veel inzet achterin de nul te houden. In een aanval uit het boekje scoort onze Zondag C2 het enige doelpunt van de wedstrijd. Zo kan het dus ook.
Dat was ‘em.
Tot volgende week.
Eric
