Toch kan ik er om een heel andere reden niet echt aan wennen. Neem onze JO11-1 (E1). Van de TWAALF spelers van het team van trainer Marciano Vink gaan er inmiddels ELF definitief volgend seizoen bij een profclub spelen (o.a. Feyenoord en Ajax). Ik vind het allemaal wel heel veel van het goede. Zeeburgia schiet er nauwelijks iets mee op. Sportief gezien valt er een gat naar de onder-12. Er ontstaat slechts een vicieuze cirkel, want wij krijgen weer aanwas van andere verenigingen, die het ons kwalijk nemen dat wij hun beste spelertjes overnemen.
In financieel opzicht hebben we er ook niets aan. Alleen profclubs betalen elkaar onderling forse bedragen om jeugdspelers te ‘kopen’. Daarbij is een bedrag van 12.500 euro per opleidingsjaar gebruikelijk. Spelers verkassen voor dit bedrag aan het einde van het seizoen van de ene BVO naar de andere BVO. Ik noem het kinderhandel, maar het schijnt compleet legaal te zijn.
Dat wij trots zijn dat er ook dit seizoen meer dan dertig talenten uit onze fantastische jeugdopleiding naar BVO’s vertrekken. Dat staat buiten kijf. Ik heb veel meer moeite met de steeds jongere leeftijd waarop dit gebeurd. Het slaat een beetje door allemaal. Er staan zelfs al scouts bij onze mini’s van vijf en zes te kijken. Gekscherend heb ik een scout weleens gevraagd of hij ook de gegevens verzameld van zwangere Zeeburgiamoeders, zodat hij de talenten al voor de geboorte kan scouten…
Wellicht is de invoering van een forse opleidingsvergoeding voor alle voetbalverenigingen een oplossing, die is er voor ons nu pas als een speler daadwerkelijk prof wordt. Als wij voor onze ELF J0-11 spelertjes 137.500 euro ontvangen, dan is onze penningmeester heel gelukkig. En gaan wij nog harder timmeren aan onze fantastische jeugdopleiding. Anderzijds zullen profclubs dan alleen de echte toppers halen. Nu harken ze hele teams leeg.
Zo dat ben ik kwijt. Tijd om te voetballen.
Zeeburgia JO11-1 (E1) – AFC ’34 JO11-1 (E1) 5-1
Op veld 3 zijn de mannetjes van Marciano begonnen aan hun wedstrijd tegen koploper AFC ’34. Na twee fases te hebben gewonnen, staan wij tweede in de derde fase door een gelijkspel thuis tegen BFC. De ouders van AFC ’34 zijn vol goede moed. Na drie overwinningen is het geloof er in een verrassing tegen Zeeburgia.
In het eerste kwartier laat AFC ’34 zien dat het stappen heeft gemaakt. Ze tonen lef en zijn zeker niet de mindere. Drie overwinningen geven de burger moed. Als onze voetbalmachine eenmaal opgang is gekomen, sta ik in de tweede helft naast morrende ouders uit Alkmaar. De 3-0 ligt er dan net in. ‘Kan die scheidsrechter niet affluiten? Dit wordt een afstraffing,’ zucht een moeder. Onze voetbalmachine dendert vervolgens gewoon door en staat bij een 5-0 voorsprong nog een tegengoal toe. De neutrale toeschouwer heeft weer eens kunnen genieten…
Onderwijl in en om het wedstrijdsecretariaat
Antonio heeft vandaag keiharde koekjes in de trommel gedaan. De begeleiding van FC Twente O15-1 vindt ze niet echt lekker. Toch is het gezellig. Helemaal omdat de trainer van FC Twente, Bert Konterman (o.a. PEC Zwolle, Feyenoord en Glasgow Rangers) op de praatstoel zit. Hij verhaalt onder meer over roken in de spelersbus in de jaren negentig. ‘Trainer Fritz Korbach pafte de ene sigaar na de andere weg. De hele spelersbus was blauw van de rook als we er waren. En niemand die er iets van zei. Zoiets kun je je nu toch helemaal niet meer voorstellen?’
Een fotograaf meldt zich namens de KNVB om ons schitterende complex op de gevoelige plaat vast te leggen. Ik leid haar rond en ze is zichtbaar onder de indruk. Van het ballenhok van Freek de Jonge, van de kleedkamers van Kenny Tete en Luciano Narsingh en onze studieruimte. ‘Dat hebben we bij Overbos echt niet. Top.’
Inmiddels is het alweer een uur of 2. Een glunderende trainer van de JO13-2 komt dan ons voetbalbolwerk op wandelen. ‘Eric, je vraagt helemaal niet wat we gemaakt hebben.’ ‘Hoezo, ik kan het toch al van je gezicht aflezen. Je hebt gewonnen.’ ‘Van de koploper die kampioen kon worden: Fortius. Met 2-1.’ ‘Antonio heeft vandaag overheerlijke koekjes, dus geniet ervan en neem er een paar extra.’
Trainer Jim alias het Koekjesmonster van Zeeburgia zit een minuut of tien later te knabbelen op zijn zoveelste koekje. ‘Hoe smaken ze, zijn ze niet keihard?’ ‘Nee, hoor. Ze zijn lekker knapperig.’
Zeeburgia JO15-1 – sc Buitenveldert JO15-1 (2-1)
Het is duidelijk dat het seizoen richting het einde loopt. Voor teams die niks meer op het spel hebben staan, zoals vorige week al, dreigt de gezapigheid. Zo ook voor onze JO15-1. Echt veel valt er niet genieten. We winnen met 2-1 maar daarmee is ook alles wel gezegd.
Op de andere velden zijn wisselende uitslagen te melden. Zo is onze JO11-3 op veld 2 een maatje te klein voor Zuidoost-United JO11-1. Het wordt 1-5. Onze dames van de Zaterdag 1 weten daarna op veld 2 mede gesteund door penningmeester Huub erg overtuigend te winnen met 5-2.
De Vrouwen 1 met natuurlijk de beste stuurlui aan de wal (toch Anneke) en een terecht pitcher van Huub en nog van de jarige Martin!
Buiten het wedstrijdsecretariaat ontmoet ik een paar spelers van FC Weesp met een laars bier. ‘Zijn jullie de overwinning aan het vieren?’ vraag ik. ‘Nee, we zijn moed aan het indrinken. We spelen straks.’ Ik weet niet of dit nou een geheim wapen is, maar FC Weesp weet onze Zaterdag 6 eenvoudig met 4-0 te verslaan.
Zeeburgia JO19-1 (A1) – FC Twente JO19-1 (2-3)
Vandaag speelt onze A1 om de laatste kans om de nacompetitie of erger te ontlopen. Alleen bij een overwinning is er een kans op rechtstreekse handhaving. Helaas weet FC Twente in een gelijkopgaand begin uitermate effectief om te gaan met de kansen en staat het al vrij snel 0-2. Na twintig minuten gloort er weer hoop. De scheidsrechter geeft een verdediger van Twente rood vanwege het neerhalen van een doorgebroken speler.
Pas in de tweede helft weten wij te profiteren van de man-meer situatie. Echter op de aansluitingstreffer volgt al snel de 1-3. Twente blijft gewoon goed en compact voetballen, terwijl bij ons de vermoeidheid lijkt toe te slaan. Aanvallen doen we met zeven spelers op eigen helft. Ook na de 2-3 wordt het niet echt spannend meer.
Onze A1 moet nu toch nog echt aan de bak. Volgende week moet er in ieder geval gelijk worden gespeeld uit tegen hekkensluiter VVV-Venlo. Anders dreigt zelfs rechtstreekse degradatie. Daarna spelen we thuis tegen stadgenoot AFC, uit bij Feyenoord en Fortuna Sittard en op 13 mei thuis tegen Feyenoord. En ahum hopelijk nog een hele trits wedstrijden in de nacompetitie.
Het einde van de dag en de komende toernooien
Op ons zonnige buitenterras zitten diverse seniorenteams na te genieten van het zonnetje. Met uitzicht op veld 1 waar onze Zaterdag 4 om 16.45 uur heeft afgetrapt tegen VVA/Spartaan 6.
Met Antonio overleg ik nog even over het toernooi dat op Paaszaterdag bij Zeeburgia wordt georganiseerd. Het belooft erg gezellig te worden. Vanaf 12 uur strijden zowel dames, senioren als 35+ teams op halve velden om eeuwige roem. Er is een DJ en de Z-kantine verzorgt natuurlijk de inwendige mens.
Elders in Europa staan dan onze mannen (Onder 17, 15 en 13) ook op het veld. In Italië om precies te zijn. En daar reist uw razende reporter ook een weekje naartoe. Niet om naar voetbal te kijken, maar gewoon om even in Pisa, Florence, Bologna en Verona rond te wandelen.
Een zalig Pasen en tot over twee weken,
Eric
ps: vorige week werden de Meiden Onder 15 kampioen, hierbij nog een aantal leuke foto's daarvan en van het teamuitje naar de Oranje Vrouwen in de Galgenwaard!
