10.30 uur: JO13-1 (D1) – AFC JO13-1: 0-1 (of hoeveel pech kun je hebben?)
Het is een beetje lastig, want ik wil eigenlijk ook onze JO15-2 (C2) weer eens aan het werk zien. Trainer Ruud begint met zijn elftal een kwartier later op veld 1 tegen middenmoter DOVO JO15-1 (C1). Het spektakel op veld 2, waar onze D1 enorm gedreven van start gaat, vraagt echter mijn volledige aandacht.
Intermezzo: een minuut stilte
Natuurlijk wordt er eerst een minuut stilgestaan bij de tragische vliegramp in Medellín, Colombia. Een minuut stilte die bij alle thuiswedstrijden van Zeeburgia dit weekeinde vanaf de D-pupillen door ons bestuur is ingesteld. En zoals u in mijn vorige column kon lezen: ik ben net terug uit Medellín.
In deze fantastische (voetbal)stad kwamen de supporters van Atletico Nacional op woensdagavond bijeen om massaal hun deelneming te betuigen aan tegenstander Chapocoense. Op de officiële aanvangstijd van de wedstrijd zaten er ruim 50.000 fans in het stadion (het filmpje is met Portugees/Braziliaans commentaar en de commentator is duidelijk erg onder de indruk van de massale steunbetuiging van de Nacional fans): Hier het hele filmpje:
Persoonlijke noot: Ruim een week eerder was ik toch wel even boos op de lokale vliegbrigade, omdat mijn vlucht van Pereira naar Medellín om 8.30 uur in de ochtend op het laatste moment werd geannuleerd. ‘Meneer, het is verschrikkelijk noodweer in de bergen rondom Medellín. We vliegen niet, maar u kunt wel mee over 8 uur. Om 16.30 uur vertrekken we weer naar Medellín. Ik bewaar uw bagage en meld u om 15.30 uur.’ Dat was op 19 november. De vlucht was perfect. Op de stoel gelijk achter de piloot genoot ik én van het uitzicht én de handelingen die ze verrichtte... Mijn medepassagiers waren veel minder relaxed… Ik snap nu weer waarom:
Terug naar onze D1 en onze C2
Tegenstander AFC komt er in het begin nauwelijks aan te pas. Twee keer de lat en een bal die op de vijf alleen nog maar rustig ingetikt moet worden. En dan toch. De eerste kans van AFC na een minuut of twintig is gelijk raak. Een gevalletje heel veel pech. Tot overmaat van ramp wordt tijdens de rust bekend dat de oma van onze keeper is overleden. Namens een ieder bij Zeeburgia gecondoleerd!
Op verzoek van trainer Randy neem ik de vlag ter hand. Onze keeper is gewisseld en met enige vertraging wordt de tweede helft gespeeld. Het venijn van de eerste helft is eruit. Het voetbal speelt zich vooral af op het middenveld. Toch krijgen we nog een 100% kans, maar net als in de helft wordt die gemist. Qua voetbal hadden we minimaal een punt verdiend. Daarover zijn ook de vele scouts het eens. De volgende keer beter.
Op veld 1 pak ik het restant van de C2 mee. De stand is 1-1 en net als bij de D1 staat het vizier voorin niet op scherp. Enkele DOVO-ouders zijn zichtbaar blij met het gelijke spel.
Op zoek naar kerstversiering en andere zaken
Onze Huub besloot vorige week zaterdag spontaan om een kerstborrel te lanceren op zaterdag 10 december. ‘Onze A1 speelt dan tegen Feyenoord. Toch gezellig? Om bij de geijkte kersthits een borrel te organiseren met een leuk potje voetbal als decor?’
Dan kunnen we onderwijl kijken naar uitstekend voetbal met op de achtergrond Last Christmas van Wham, Driving Home for Christmas van Chris Rea en All I Want for Christmas is YOU van Mariah Carey. Zoiets dacht ik. Santaclaus is coming to town.
Daarbij hoort kerstversiering. Maar hebben we die nog. Aldus stappen Huub en ik voor de allerlaatste keer ons oude clubhuis binnen. Bijna volledig ontmanteld. Er staan nog een tiental bekers in de bestuurskamer, waarvan niemand echt weet waarom die nou gewonnen zijn. In een paar kasten ligt een hele bibliotheek met literaire klassiekers en kasteelromans. Voor de kerstversiering moeten we naar de zeecontainer. Daar liggen een paar vuilniszakken vol met slingers, ballen en kerstgroen.
We verslepen de vuilniszakken naar de nieuwe bestuurskamer en laten de uiteindelijke kerstversiering over aan onze Tuba van de kantine. Tuba gaat zorgen voor de ultieme kerstsfeer en u bent van harte welkom (als eht goed is hangt eht al met dank aan oa Roela). Vanaf een uurtje of drie. Voor een kerstborrel.
De overige thuisresultaten
Tussen de kerstbedrijven door wordt er natuurlijk gewoon gevoetbald. Trainer Ronald is inmiddels kampioen geworden met zijn F1 (O9-1) door Buitenveldert met 3-1 te verslaan. In het wedstrijdsecretariaat zijn zelfs de vele scouts stil als ze het indrukwekkende stemgeluid van trainer Marciano door de muren heen horen. Marciano is duidelijk niet blij met de prestaties van zijn negental. Tegen BFC weet zijn team er uiteindelijk een 2-2 gelijkspel uit te slepen.
Ajax-scout Peter Musters geniet. Hij wil eigenlijk naar huis gaan en meldt dat hij altijd op zaterdagmiddag een siësta houdt. Hij gaat nu weg. Twee uur later zit hij nog steeds op onze binnentribune. Het is toch wel erg gezellig bij Zeeburgia.
Op veld 2 dendert onze D2 (O13-2) gewoon door. Richting de subtop. De 1-0 overwinning op Roda 23 D1 betekent ineens een plek bij de bovenste vier. Trainer Jim glundert terecht na afloop. ‘Ga je er nog wat over schrijven, Eric?’ ‘Ja, dat je het niet zo spannend moet maken en gewoon met 2 of 3-0 moet winnen. Zoiets.’
Onze A1 doet eigenlijk nauwelijks iets onder voor nummer 2: Almere City. De 4-0 nederlaag is geflatteerd. Het zou me dan ook niets verbazen als we Feyenoord volgende week zaterdag gewoon met nul punten terugsturen naar 010.
Elders op de velden
Bij Go Ahead Eagles weet onze C1 met maar liefst 6-1 te winnen. Mike van de B1 meldt zich met een ‘schamele’ overwinning op lantaarndrager DEM: 1-0. ‘Ze hadden de bus geparkeerd rond hun eigen strafschopgebied. Vanaf het beginsignaal. Na een gat in de bus te hebben geschoten, parkeerden wij onze bus ook. Een mooie gelegenheid om onze reserves de nodige speeltijd te gunnen.’ Met een keurige tweede plek als resultaat.
Volgende week zaterdag lekker aan de kerststollen en wie weet een oliebol en appelflap? Zou ik wel heel erg waarderen, Huub, want vanaf 22 december zit ik ruim een maand in India en ik denk niet ze in Mumbai (Bombay) iets met appelflappen of oliebollen hebben.
Tot volgende week zaterdag. Tot ooit. Namaste.
Eric
