Binnenkort is het allemaal geschiedenis voor wat de bijdrage van Zeeburgia betreft. Het gras op ons hoofdveld hoeft inmiddels niet meer gemaaid te worden. De karakteristieke tribune is ontmanteld en verplaatst naar Soest. En over een maand kan de penningmeester op dezelfde plek alleen nog hooghouden op een zandvlakte (en wellicht over een aantal maanden op een pannaveldje).
Zo snel kan het dus gaan. Vandaag is een begin gemaakt met de definitieve ontmanteling van ons oude clubhuis. Onder de bezielende leiding van Maureen is daar vanaf het middaguur een begin mee gemaakt. Alle wandversieringen en bekers verdwenen in een uurtje of zes uit het zo vertrouwde beeld van de laatste tientallen jaren. Onder het kritische oog van tal van Zeeburgianen selecteerden Huub en ondergetekende de mooiste en meest aansprekende exemplaren. Maureen had er zelfs een afstofbrigade bij nodig om de vele stofnesten van de bekers te verwijderen. Ze krijgen stuk voor stuk een mooi plekje in ons nieuwe voetbalbolwerk.
Het is nu echt een kwestie van dagen. Als ik terugkom van mijn reis uit Colombia eind november dan is er niets meer over van ons memorabele clubhuis dat ruim vijftig jaar dienst deed en resteren slechts herinneringen en beelden zoals uit de commercial van de ING.
Een ochtendje met de eerste kampioenen
Het is feest in de kantine. De eerste herfstkampioentjes zijn een feit. Onze JO10-2 speelt gelijk tegen Swift JO10-1, maar won de eerste zes wedstrijden en mag zichzelf herfstkampioen noemen. Net als onze JO10-1 dat met 60 voor en 11 tegen zonder puntverlies blijft.
Voorzitter Marianne heeft het er maar lastig mee. ‘Krijgen we geen traktatie?’ Een van onze kampioentjestrainers meldt zich in de bestuurskamer. Daar moet hij vernemen dat het bestuur alleen de kampioenen van de voorjaarscompetitie trakteert. Begrijpelijk is het wel, want met zoveel kampioenen in de herfst, winter en voorjaar raakt de clubkas snel leeg. Marianne stelt voor om de traktatie dan maar bij wijze van hoge uitzondering uit eigen zak te betalen.
Tegen half elf verneem ik van scheidsrechter Rogier dat onze JO11-1 opnieuw bezig is aan een voetbalshow op veld 3. Tegenstander Purmersteijn wordt uiteindelijk met 6-1 terug naar Purmerend gestuurd. Trainer Ronald coacht zijn JO9-1 onderwijl naar een 3-1 overwinning tegen de Oranjebrigade uit Volendam. ‘We scoren veel te weinig,’ luidt zijn conclusie.
JO13-1 (D1) – FC Utrecht JO13-1 (D1): 1-3
Na de 9-1 nederlaag uit bij Volendam van vorige week probeert onze D1 er vandaag van alles aan te doen om in ieder geval een punt te halen tegen FC Utrecht. Helaas zit het ons opnieuw niet mee. We spelen aanvankelijk aardig maar nerveus. Er is veel balverlies. FC Utrecht is niet veel beter, maar weet wel relatief gemakkelijk uit te lopen naar een 3-0 voorsprong. Een door ons benutte penalty verzacht het leed enigszins.
We zitten voor even in de hoek waar de klappen vallen en zullen moeten gaan wennen aan het degradatiespook. In al die voorgaande seizoenen dat we in de Eerste Divisie hebben gevoetbald met de D1 hebben we dat spook vaak genoeg verslagen.
Onze mannetjes zijn na de wedstrijd natuurlijk even strontchagrijnig, maar zij vergeten het snel. Gewoon weer lekker trainen en uitkijken naar de volgende wedstrijd. Bij de ouders en begeleiding spookt het veel meer. Ze zijn simpelweg niet gewend om meer te verliezen dan te winnen. Iets meer genieten mag echt wel.
Hoeveel kinderen in Nederland kunnen jaren later nog tegen hun allernieuwste vriendinnetje in alle eerlijkheid vertellen dat ze tegen Ajax en AZ hebben gevoetbald? Toen ze twaalf jaar oud waren? Trainer Randy doet zijn stinkende best om onze mannetjes weer klaar te stomen voor de volgende pot. En als er iemand bij Zeeburgia een hekel heeft aan verliezen, laat staan degraderen, dan is het Randy wel.
De JO15-2 (C2) en JO13-2 (D2)
Aan de overwinning van vorige week op Unicum JO15-1 met 3-1 kan onze C2 vandaag geen vervolg geven. Middenmotor CSV Apeldoorn is beduidend sterker dan Unicum, terwijl bij ons het heilige vuur van vorige week ontbreekt. Ook in de Derde Divisie moet je gewoon elke week aan de bak. Je krijgt er geen punt cadeau. Dat is de simpele conclusie.
Onze JO13-2 (D2) begint ruim een uur later aan zijn wedstrijd tegen koploper Fortius JO13-1. Het is een strijd tussen David en Goliath. Waarbij Goliath dit keer gewoon dik verdiend wint met 7-0. Fortius is letterlijk een maatje te groot. Trainer Jimmy had het verlies al ingecalculeerd. ‘Wij moeten de punten pakken tegen teams die bij ons in de buurt staan. We hebben de titelkandidaten nu gehad.’ In de komende weken staan wedstrijden tegen laagvliegers Aalsmeer en Hillegom op het programma. Twee overwinningen en onze D2 staat gewoon weer ergens in de subtop.
Onze B1 en A1
Helaas moet de wedstrijd tussen onze JO19-1 (A1) en Brabant United JO19-1 in de rust gestaakt worden bij een 2-1 voorsprong. De scheidsrechter heeft een blessure opgelopen en kan niet verder. Zijn twee assistenten hebben allebei niet de benodigde papieren om de wedstrijd naar een goed einde te fluiten. Na ruim een half uur onzekerheid en overleg met de KNVB is er helaas geen voetballende oplossing voorhanden. De ruim 100 toeschouwers kunnen naar huis. Zowel Zeeburgia als Brabant United hadden de wedstrijd graag uitgevoetbald. Helaas, het mag niet zo zijn. De wedstrijd wordt mogelijk op een latere datum in zijn geheel opnieuw gespeeld.
Op veld drie herstelt onze JO17-1 (B1) zich onderwijl van de nederlaag van een week ervoor tegen Go Ahead Eagles (2-0). AFC ’34 JO17-1 (B1) is een taaie tegenstander en geeft zich niet snel gewonnen. Onze keeper moet de hele wedstrijd behoorlijk aan de bak om de uiteindelijke 2-1 overwinning over de streep te trekken.
De senioren thuis
Van onze vier seniorenteams op zaterdag spelen er twee thuis. De Zaterdag 2 die uitkomt in de reserve 4e klasse doet goede zaken tegen TOS Actief 2. Door de winst blijft onze Zat2 koploper. Om half vijf trapt onze Zaterdag 3 af tegen een vooral verbaal lastige tegenstander. Bij gebrek aan een clubscheidsrechter fluit een speler en die is er in de rust bijna klaar mee. ‘Wat een gezeur. Echt.’ Hij zet echter door en zijn team wint met 6-1. ‘Pfff., ik fluit nooit meer,’ verneem ik na de wedstrijd.
En een beetje zondag
De man van deze zondag is zonder twijfel elftalleider van de Zondag 2: Said. Said fluit na twee wedstrijden zelfs nog een derde, omdat de KNVB-scheidsrechter voor de wedstrijd van JO19-2 (A2) niet op komt dagen. Said bedankt voor drie voortreffelijk geleide wedstrijden!
Op nummer twee volgt onze Antonio. In de ochtend heeft een andere KNVB-scheidsrechter verstek laten gaan. Hierdoor is de planning van de kleedkamers weer eens compleet in de war. Daar waar Said het ontstane scheidsrechtergebrek oplost, doet Antonio dat met de kleedkamers. Op zijn Antoniaans natuurlijk. Als uiterste redmiddel besluit hij om de gasten van Legmeervogels 1 en Buitenboys JO19-1 over te hevelen naar ons nieuwe clubhuis. Ik check voor de zekerheid de nieuwe douches (ze doen het) en hoor onderwijl veel verbaasde stemmen. ‘Wat een plaatje’.
Het levert niet alleen vrolijke gezichten op, want sommige Zeeburgianen vragen zich af waarom de Zondag 1 niet in de nieuwbouw mag. De verklaring is heel simpel: Onze gasten gaan voor. Trainer Reda is het er volledig mee eens. ‘Wij kunnen nog lang genoeg van onze nieuwe kleedkamers genieten.’
Qua voetbal zijn de resultaten wisselend. Over de JO17-1 Zo van Marchano Dongor schreef ik vorige week al iets. Waarbij ik overigens abusievelijk vermeldde dat hij een ‘broer’ is van Ryan Dongor, de trainer van onze JO9-3. ‘Onze’ Dongors zijn geen broers van elkaar maar neven. Na zes overwinningen moet Marchano vandaag lijdzaam toezien hoe zijn team wordt overklast door Sporting Almere JO17-1 met 4-0. We zijn weer terug op aarde.
De JO17-2 (B2) wint op veld 3 gemakkelijk van Diemen JO17-1 met 4-0 en meldt zich na de nederlaag van vorige week bij DWS JO17-2 weer bij de subtop. Tegen 14.00 uur staan de mannen van onze JO19-1 zo (A2) en tegenstander Buitenboys in het heerlijke zonnetje te lummelen op veld 1. Onderwijl is geprobeerd om contact te krijgen met de KNVB-scheidsrechter, maar tevergeefs. Scheidsrechter Said zit dan doodmoe achter de computer om de 3-2 overwinning van onze JO15-1 Zondag op Diemen JO15-2 te registreren. Bestuurslid Latief en Antonio weten Said toch over te halen om nog een wedstrijd te fluiten.
Onze A2 weet vrijwel gelijk dat Said geen thuisfluiter is, want de wedstrijd is nog niet begonnen of de eerste gele kaart voor ons is een feit. Onder zijn strenge leiding heeft onze A2 echter geen kind aan tegenstander Buitenboys JO19-1. Met een 8-0 overwinning houden we koploper Buitenveldert in het vizier met twee verliespunten meer (maar nog twee wedstrijden in te halen).
Het team van de dag is ondanks hun verliespotje wel degelijk de Zondag 6. Ze hebben onze Maureen geholpen om de eerste batch meubelen naar de nieuwbouw te sjouwen. Een van de 4?! captains Ruben had genoeg man gecharterd en vele handen maakten daadwerkelijk licht werk. Dank voor de hulp heren, volgende week een ander team dat meehelpt?
Het vervolg over de nieuwbouw
Dit was dus voorlopig mijn allerlaatste column. Ik vertrek volgende week voor een maand naar Colombia. Onderwijl gaat de inrichting van ons nieuwe clubhuis gewoon door. Deze week werpt Dick Smit nog eens een blik op alle relikwieën en ons archief. Maureen zal er voor zorgen dat het allemaal een mooi plekje krijgt. Op zondag 31 oktober sluiten de gammele deuren van ons oude clubhuis voorgoed. En op 1 november worden dan de gloednieuwe deuren van ons prachtige voetbalbastion geopend.
Con mucho gusto.
Tot ooit.
Eric
ps iedereen 'zijn' steentje al geregeld? Wilt u ook nog uw steentje bijdragen, het kan nog steeds! Klik hier voor jouw steentje!
