Cookie beleid AVV Zeeburgia

De website van AVV Zeeburgia is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De ZeeburgiaZaterdag van 17 september 2016

De ZeeburgiaZaterdag van 17 september 2016

19 september 2016 16:30


Het is bijna onbegonnen werk op zaterdag 17 september voor onze Antonio. Enkele wedstrijden zijn afgelast, een paar worden uit gespeeld. Er resteren ruim 20 wedstrijden. Iedereen bij Zeeburgia lijkt begrip te hebben voor de benarde omstandigheden, maar zodra het eigen team eronder lijdt, is er veel minder begrip.

‘Waar moeten we onze voorbereiding houden?’ vraagt trainer Enrico van de O15-1 (C1). Antonio heeft dan net de meisjes van JO9-6 enorm blij gemaakt. Hun wedstrijd stond niet meer in het wedstrijdprogramma, maar het kleine kunstgrasveld is nog een uurtje ‘leeg’. En dus kunnen ze aan de bak tegen Buitenveldert en winnen met 6-2.

‘Als ik ook nog rekening moet gaan houden met het feit dat de divisieteams het veld al minimaal een half uur voor de wedstrijd nodig hebben om zich voor te bereiden, dan heb ik aan vier velden nog niet genoeg,’ zegt een verbolgen Antonio in het wedstrijdsecretariaat. Trainer Enrico staat op zijn beurt buiten boos te zijn op Antonio. En toch lukt het ook vandaag weer. Met het nodige kunst- en vliegwerk. Zeeburgia 4 en WV-HEDW 20 pauzeren op veld 2 iets langer om de mannetjes van Emmen en onze JO15-1 aan hun voorbereiding te laten werken… 

Onderwijl timmert Antonio alweer aan het wedstrijdprogramma van 1 oktober. Jawel, dan ligt op het eerste veld een puik kunstgrasveld, maar de puzzel is er niet minder om. Inclusief een half uur voorbereiding voor de divisieteams lijkt ons complex met een kunstgrasveld erbij alweer te klein om aan ieders wensen te voldoen (en nog niet rekening houdend met het feit dat divisiewedstrijden vrijwel altijd vijf tot tien minuten te laat beginnen). Het verzoek om begrip zal dus eeuwigdurend zijn. 

Tja, en dan is er nog een ander nijpend probleem: clubscheidsrechters. Onze Rally is inmiddels met pensioen, maar fluit vandaag gewoon drie wedstrijden (mede door enkele blessures). Maar dat kan niet de bedoeling zijn. Rally organiseert weer een KNVB-cursus voor clubscheidsrechters. U kunt zich daarvoor hier aanmelden. Met meer teams hebben we meer scheidsrechters nodig!

We gaan weer voetballen. 

JO15-1 (C1) – VV Emmen JO15-1 (1-3)   

Aan de voorbereiding kan het niet gelegen hebben, maar toch. Onze JO15-1 maakt een gezapige indruk. Tam is het woord. Na de overwinning uit bij De Graafschap met 5-0 lijkt het alsof de wedstrijd van vandaag op halve kracht kan worden gewonnen. Al voor de wedstrijd hoor ik gekscherend dat er medelijden is met de mannetjes uit Emmen. ‘Hebben ze bijna twee uur in de bus gezeten en moeten ze straks met nul punten nog eens twee uur de bus in.’ Zoiets. 

Onze JO15-1 komt eenvoudig op 1-0 en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. Totdat in een van de spaarzame uitvallen van Emmen een van onze verdedigers wat ongelukkig een strafschop veroorzaakt. De daaropvolgende penalty gaat er feilloos in. Na de rust verwacht je dan een gretig Zeeburgia, maar niets is minder waar. 

Emmen komt echter met frisse moed uit de kleedkamer, terwijl wij zomeravondvoetbal op een zomerse zaterdagmiddag blijven spelen. Alsof de goals er vanzelf in zullen vliegen. Na de 1-2 volgt de 1-3 en is Emmen dichterbij de 1-4 dan wij bij een aansluitingstreffer. Het is een uitstekende en leerzame les zo vroeg in het seizoen. In de Eerste Divisie worden geen cadeautjes weggegeven. We moeten gewoon iedere wedstrijd aan de bak. Als dit de eerste wedstrijd was geweest van het seizoen, dan hadden we Emmen met 3 of 4-0 verslagen. Echt.  Zoveel kwaliteitsverschil is er in potentie gewoon. 

Volgende week gewoon weer de mouwen opstropen en gaan op zijn Zeeburgiaans. FC Groningen uit is altijd lastig. 

O19-1 (A1) – NAC Breda O19-1 (2-2)  

Vanaf het begin is het tempo van de wedstrijd ongekend hoog. Het lijkt wel alsof elke speler op het veld haast heeft om op tijd thuis te zijn. In de vijfde versnelling worden er heel veel fouten gemaakt aan beide kanten. De bal in de ploeg houden is er nauwelijks bij. Twee tot drie keer overspelen en de bal is weer bij de tegenstander. In alle haast krijgt onze O19-1 toch de beste kansen. De 1-0 voorsprong wordt echter niet gevolgd door de 2-0. Het schort vandaag aan de afwerking. 

NAC weet zich in het vervolg van de wedstrijd te herpakken en komt zelfs op een 2-1 voorsprong.  Gerechtigheid is er gelukkig nog wel als we de 2-2 gelijkmaker intikken. Een punt is gezien de vele gemiste kansen wellicht te weinig, maar uiteindelijk meer dan genoeg. Volgende week speelt het elftal van trainer Dohan een onvervalste stadsderby uit tegen het puntloze AFC.    

JO17-1 – De Graafschap JO17-1 (0-0)

De Graafschap heeft in de eerste wedstrijden van het seizoen behoorlijk indruk gemaakt met twee klinkende overwinningen op SML en AFC ’34. Onze JO17-1 won de eerste wedstrijd thuis van het zwakke DEM en speelde gelijk bij Roda ’23. Op het veld staan dan ook twee titelkandidaten voor een plek in de Eerste Divisie. 

De Graafschap heeft veel moeite met de inzet en passie van onze JO17-1. Gelukkig bezit het elftal een twaalfde man in de vorm van de grensrechter. Hij zwaait bij vrijwel iedere bal die over de middenlijn gaat met zijn vlag voor buitenspel. Aandachtig toeschouwer en Zeeburgiaan ome Joop Elzinga kent dit soort. ‘Dit zijn grensrechters die gemiddeld negen punten per seizoen pakken voor hun team. Bijna net zo belangrijk als een goede spits.’ 

In de tweede helft speelt Zeeburgia richting de kantine en krijgt de grensrechter van De Graafschap bij het zoveelste vlagsignaal zelfs een loopbaanadvies van ome Joop. ‘Je moet op Schiphol gaan werken.’ ‘Wat bedoel je Joop?’ vraag ik. ‘Nou op Schiphol kan hij de hele dag met zijn vlag zwaaien om vliegtuigen naar hun plek te loodsen.’ 

De beste kans voor onze JO17-1 belandt op de lat. Daarop volgen twee hachelijke situaties, waarbij onze keeper bedoeld of onbedoeld redding brengt. Met de 0-0 eindstand heeft iedereen uiteindelijk vrede. ‘De Graafschap kan niet veel beter worden, maar bij ons zit echt nog heel veel potentie. Dat is het verschil,’ hoor ik van een Zeeburgiakenner.  

De resultaten van elders druppelen binnen en volgende week zaterdag

Trainer Jim heeft met zijn O13-2 (D2) drie punten gepakt bij Waterwijk. Verdiend. Volgende week speelt onze O13-2 thuis tegen koploper Robin Hood om 12,30 uur. De 015-2 (C2) verliest met 4-2 bij het sterke Buitenboys JO15-1. Er had meer ingezeten aldus trainer Ruud. Onze O13-1 speelt 1-1 in Groningen tegen Be Quick 1887. Trainer Randy heeft vrede met die uitslag. Zijn team mag komende zaterdag thuis aantreden tegen FC Groningen O13-1 om 10.30 uur. 

Tot volgende week. 

Eric

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!