Cookie beleid AVV Zeeburgia

De website van AVV Zeeburgia is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De Zeeburgia Zaterdag van 9 april 2016 inclusief de Zondag

De Zeeburgia Zaterdag van 9 april 2016 inclusief de Zondag

12 april 2016 11:30


Het seizoen 2015/2016 loopt teneinde. De eerste kampioenen melden zich (F4 en F3 gefeliciteerd) of strijden nog volop voor het kampioenschap, zoals onze D1 en B1. Tegen het degradatiespook vecht de D2 en hoe! Helaas neemt onze A1 daar vanaf vandaag ook aan deel. Kortom hier is ‘ie weer. Voor de 1-na-laatste keer dit seizoen: Onze ZeeburgiaZaterdag.

Dit keer zelfs met een uitloop naar de Zondag.

F3 en F4 kampioen

Tegen tien uur komen de eerste kampioentjes binnen. De F3 heeft zijn kampioenschap luister bijgezet met een eclatante 14-1 overwinning op Roda ’23 F3. Onze F4 speelt met 6-6 gelijk tegen nummer twee TABA F1 en is ook kampioen. De kampioenspatat laten ze zich smaken.

10.00 uur: C2 – Buitenboys C1 (2-3)

Voor onze C2 staat er al een tijdje niets meer op het spel. Dat gegeven is duidelijk af te zien aan het vertoonde spel in de eerste helft. Tegenstander Buitenboys is scherper en komt op een 2-0 ruststand. Na de rust is er iets meer felheid. Uiteindelijk weten we nog redelijk dichtbij te komen, maar een gelijkspel  zit er niet in.

10.00 uur: ME1 – De Meteoor E1 (6-2)

De prestaties van onze meiden van de E1 volg ik eigenlijk voor het eerst dit seizoen. Onder de enthousiaste aanmoediging van de ouders is het sowieso erg leuk om naar te kijken. En echt, ze voetballen ook gewoon heel goed en winnen met 6-2 van De Meteoor E1. Het kampioenschap is aanstaande.

Het is inmiddels half twaalf en de scouts van Volendam en Ajax melden zich in het wedstrijdsecretariaat. Ze zijn zoals altijd op zoek naar het eeuwige voetbaltalent.

11.45 uur: E1 – Koninklijke HFC E1 (6-3)

Het E1-team van de Koninklijke HFC is de verrassing van dit seizoen. In een onderling duel om het herfstkampioenschap speelde het na een gelijkopgaande eerste helft (2-2 volgens mij) onze E1 compleet van de mat in de tweede helft. Ze werden terecht herfstkampioen. In de wintercompetitie werden ze weer kampioen.

Ik sta naast een goed ingelichte vader van HFC. ‘De klad zit er een beetje in. Al dat gedoe van die profclubs heeft ons geen goed gedaan. Het is nieuw voor ons. Het is geweldig dat een paar spelertjes uit ons team volgend seizoen bij AZ en andere profclubs spelen, maar het heeft het uitstekende spel van ons team geen goed gedaan. Sommigen zijn sindsdien toch veel meer met zichzelf bezig dan met het team.’ ‘Dat is een fenomeen dat we bij Zeeburgia elk seizoen ervaren,’ antwoord ik.

In de eerste helft gaat het gelijk op. Onze E1 is fel, strijdt voor elke bal en heeft een licht veldoverwicht. Met de ruststand van 2-2 kan iedereen vrede hebben. Wat trainer Jaap precies heeft gezegd in de rust weet ik niet. In de tweede helft speelt onze E1 de tegenstander bij vlagen compleet weg. Met de eindstand van 6-3 mag HFC zijn handen dichtknijpen en heeft onze E1 bewezen dat ze ondanks wat mindere prestaties toch gewoon tot de top behoren. Zoals ieder seizoen eigenlijk. Voor onze uitermate sportieve tegenstander uit Haarlem is het te hopen dat ze ook volgend seizoen weer een uitstekende lichting hebben. Iets waar wij ons nimmer zorgen over hoeven te maken. 

12.00 uur: C1 – Hoofddorp C1 (2-0)     

Heel veel valt er niet te genieten in de eerste helft. Net als bij onze C2 ontbreekt het heilige vuur. Tegenstander Hoofddorp C1 is niet bij machte om dit af te straffen. De ruststand is 0-0. In de tweede helft zit er iets meer felheid in. Al met al eindigt een gezapige pot voetbal in een gemakkelijke 2-0 overwinning. Het resultaat is wel dat we met onze C1 vrijwel zeker zijn van een nieuw seizoen in de Eerste Divisie. En dat is ook wat waard. 

D2 – IVV D1 (4-0)

Wow. Je gelooft gewoon niet wat je ziet. Je wrijft jezelf een paar keer in je ogen. Is dit het team waar allerlei eilandjes in stonden? Los zand. Een team waarvoor je enkele weken geen stuiver meer gaf? Gedoemd tot degradatie…

Vergeet het. Trainer Ruud en leider George trof ik vlak na de winterstop. Te neer geslagen, maar  niet verslagen. Wat gaat er fout? Oneindig veel uren hebben ze eraan besteed. Voetballen kunnen we, maar we doen het niet. Waarom niet? Het lek is definitief boven. Zo mooi kan voetbal zijn. Ik meen zelfs te moeten concluderen dat ik vandaag een kampioenselftal aan het werk heb gezien. Als we dit het hele seizoen hadden gedaan.

De wedstrijd van onze D2 tegen IVV D1 is na amper drie minuten al geen wedstrijd meer. We combineren, vechten voor elkaar en scoren. Elk doelpunt wordt uitbundig gevierd. De 3-0 ruststand is geflatteerd. In de tweede helft mag IVV van geluk spreken dat ze iemand langs de lijn hebben staan, die bij elke voorbijkomende trein zijn vlag opsteekt. Dat er dan toevallig twee keer wordt gescoord en de scheidsrechter nimmer een vlagsignaal in twijfel trekt?

De eindstand van 4-0 is nauwelijks een terechte weergave van het spelbeeld. Het had wel 10-0 moeten zijn. Onze D2 staat na de wedstrijd ineens op plaats acht (van plaats elf). Met deze spirit is degradatie geen enkel issue meer. Voetballen konden we altijd al. We blijven gewoon in de hoofdklasse.         

Onderwijl elders op de voetbalvelden (D1 en B1)

Onze D1 blijft gewoon doen, wat ze moeten doen. Uit bij Fortuna Wormerveer D1 wint onze D1 met 3-0. Medekoplopers Alphense Boys en SML spelen gelijk tegen elkaar. We hebben alles daarom in eigen hand. 

Bij AFC weet onze B1 een veldoverwicht en vele kansen niet om te zetten in winst (verneem ik uit diverse Zeeburgiabronnen). Het gelijke spel van 1-1 tegen AFC B2 betekent echter wel dat we gewoon koploper blijven en alles in eigen hand houden.

15.00 uur: A1 – AFC A1 (1-2)

Vooraf is de wedstrijd tussen onze A1 en AFC A1 natuurlijk een affiche van formaat. Een Amsterdamse derby op het 1-na-hoogste niveau in Nederland. Op papier zijn wij duidelijk favoriet. Onze A1 miste op een haar na promotie in de herfstcompetitie naar de Eerste Divisie hoog. Terwijl AFC toen kansloos onderaan bungelde zonder een overwinning.  Sinds een paar weken weet AFC elke wedstrijd te winnen en wisselen wij eclatante overwinningen (9-1 tegen Fortuna Sittard) af met nipte verliespartijen en gelijke spelen.

In de eerste helft weet AFC snel op voorsprong te komen. Wij zijn beter, maar scoren niet. Vlak na de rust kom AFC op een 2-0 voorsprong. Ach en dat we voetballend echt beter zijn. En dat AFC wel erg veel tijd rekt en andere niet zo voetbalvriendelijke activiteiten (heel veel getreuzel bij blessures) ontplooit? Wij zouden hetzelfde hebben gedaan in hun situatie.

Onze A1 begint gewoon veel te laat te voetballen. Pas al 20 minuten voor tijd de 1-2 wordt gescoord, is het besef daar. We laten daarna echt zien dat we eigenlijk (veel) beter zijn. Heerlijke combinaties en kansen te over. Maar scoren ho maar. Een paar keer had de scheidsrechter kunnen fluiten voor een penalty. Drie tot vier situaties zijn er op zich niet rijp voor, maar de optelsom toch wel. Ach, we hebben het gewoon aan onszelf te wijten. Als we vanaf minuut 1 in de tweede helft zo hadden gevoetbald als in deze laatste twintig minuten…

In de bestuurskamer analyseert de KNVB-begeleider van het arbitrale trio de wedstrijd. Hij heeft een heerlijke wedstrijd gezien. Waarbij Zeeburgia wellicht een penalty had moeten krijgen, maar niet kreeg. Dat hoort erbij. Het arbitrale trio is niet voor niets in opleiding. En net als ik concludeert hij dat Zeeburgia het onnodige verlies geheel aan zichzelf heeft te wijten. Te veel kansen gemist in de eerste helft zonder echt goed te voetballen, te weinig beleving in de eerste 25 minuten van de tweede helft. En fenomenaal in de laatste twintig minuten. 

Het gaat een behoorlijke uitdaging worden. We staan nu gewoon op plaats zes. Een plek die promotie/degradatie wedstrijden inhoudt. We hebben alles in eigen hand. Volgende week uit naar koploper Almere. Dan thuis tegen Alexandria en op de laatste competitiedag uit naar Alphense Boys.

Trainer Dohan is ervan overtuigd dat we erin blijven. Daarvoor voetballen we gewoon te goed. We gaan het zien.

De overige prestaties: Dames, Zaterdag 1, stenen voor Zeeburgia en Zeeburgia op tv

Onze dames winnen weer overtuigd. Dit keer met 5-0. Elders blijft onze Zaterdag 1 op koers voor het kampioenschap in de Vierde Klasse. Tegen Geuzen/Middenmeer wordt het 6-0.

Alwin van de sponsorcommissie meldt me dat hij heel veel overuren draait. Na de eerste videoclip in het kader van ‘Wij Zijn Zeeburgia’ van Ouasim Buoy hebben zich meer succesvolle Zeeburgianen gemeld. Vanuit Thailand, Manchester en Turkije. Ze zitten over de hele wereld: onze succesverhalen. Binnenkort komt de nieuwe video van Kenny Tete online. Ook hij heeft een heel speciale binding met Zeeburgia.

Ook u kunt net als Kenny en Ouasim Buoy letterlijk uw steentje bijdragen aan Zeeburgia. Stort vijftig euro op NL31 INGB 0006 084563 en vermeld daarbij de tekst die u op uw steen terug wilt zien (maximaal 30 karakters inclusief spaties). Deze steen wordt in ons nieuwe clubhuis gemetseld! Ik heb mijn steentje inmiddels bijgedragen. U gaat dit toch ook doen? Kijk hier! 

En voor wie het gemist heeft. Jongstleden woensdag stond de gehele uitzending van het RTL-4 programma: ‘Als je me echt zou kennen’ in het teken van Zeeburgia. Een bijzonder indrukwekkend relaas van trainer Latif Wooter en enkele spelers van zijn Zondag A1. Ga het hier bekijken. Wij zijn Zeeburgia. 

Ingelast: ZeeburgiaZondag 10 april 2016

Het is mooi weer en dus pak ik de scooter richting Zeeburgia. Ik wil de B2 wel weer eens zien voetballen en als ik er dan toch ben: de A1 Zondag van trainer Latif Wooter. 

B2 – Ouderkerk B1 (4-0)

Allereerst maar een update over onze B2. Na een langere winterstop dan gepland door een incident na afloop van een bekerwedstrijd bij Volendam mocht de B2 de competitie hervatten met helaas 5 punten aftrek. 

Daarmee begon onze B2 op 20 maart aan de verlate hervatting na de winterstop. Er werd gewonnen van Buitenveldert B1 met 2-1. Twee dagen later verloren we bij laagvlieger DSS B1 met 2-1. Op 3 april werd het 4-1 voor onze B2 bij Purmersteijn B1. Om drie dagen later de inhaalwedstrijd thuis tegen medekoploper Sporting Martinus B1 met 3-4 te verliezen. Kortom de extra lange winterstop heeft ons geen goed gedaan. 

Vandaag is laagvlieger Ouderkerk B1 de tegenstander. We voetballen veel beter, maar de automatismen die ik voor de winterstop altijd zag, mis ik bij tijd en wijle. Uiteindelijk winnen we met 4-0. 

We moeten nog twee wedstrijden inhalen. Op 17 april uit tegen nummer vier Purmerend B1. Daarna op 24 april een inhaalwedstrijd tegen nummer twee Always Forward B1 (nummer twee op 1 punt van Sporting Martinus en 1 wedstrijd minder gespeeld: de inhaalwedstrijd tegen Zeeburgia). Als we deze wedstrijden winnen, dan staan we weer op kop. Ondanks de vijf punten aftrek. 

De resterende drie wedstrijden moeten dan nog wel gewonnen worden. Maar gezien de enorme potentie moet dat geen probleem zijn. Onze B2 wordt kampioen als we gewoon doen waar we heel erg goed in zijn: voetballen (en niet perse de mooiste goals maken)! 

C1 Zondag – Weesp C1 (8-2)

Onderwijl speelt onze Zondag C1 tegen Weesp C1 op veld 1. Een doldwaze wedstrijd die ik met een schuin oog volg. Hoezo veerkracht? Na een 2-0 achterstand weet onze Zondag C1 de wedstrijd toch nog een iets andere wending te geven. Mmmm… 8-2 is eindstand. 

Zondag A1 – Meervogels ’31 A1 (4-1) 

Typisch Zeeburgia. Echt. Veel beter zijn, maar verzanden in de meest fraaie acties en dan nog bijna de spreekwoordelijke ‘bietenbrug’ op gaan. Na een flitsend begin en de 1-0 duidt alles op een complete walkover. Bij rust is het slechts 2-0. Na de rust zakt onze A1 langzaam weg. De Meervogels ruiken bloedt en vechten voor wat ze waard zijn. Als die inzet beloond wordt met de 2-1 vrees ik het ergste. En die vrees blijkt niet voor niks te zijn. Een enorme kans wordt door de spits van Meervogels van dichtbij overgeschoten. De bal erin schieten is echt vele malen simpeler. 

Zelfs de superfan van onze A1, die zijn team de hele wedstrijd luid aanmoedigt, heeft het dan niet meer. ‘Scheidsrechter, het is tijd.’ Ik hoor het vijf keer afgewisseld door: ‘Arbiter, het is tijd.’ Ik weet zeker dat de scheidsrechter het ook acht keer heeft gehoord.  

Als onze A1 de verlossende 3-1 scoort, is hij stil, spaart zijn stembanden en koestert de overwinning. Even daarna volgt ook nog de 4-1. Hetgeen op basis van de hele wedstrijd en het grote verschil een juiste uitslag is. Maar als het 2-2 was geworden, dan had dat ook een juiste uitslag geweest. 

‘Wat doen jullie in deze klasse? Mijn hemel, jullie moeten minimaal op divisieniveau voetballen,’ verklaartde uitstekende scheidsrechter. Trainer Latif nuanceert het allemaal. ‘Uit hebben we kansloos verloren. Eindelijk staat alles nu op de rit.’ 

Onze Zondag A1 kan geen kampioen meer worden. Het verschil met koploper WV-Hedw is daarvoor te groot. Toch zijn we het aan onze ‘voetbalstand’ verplicht om te promoveren via de nacompetitie. Als je nummer twee Meervogels zo van de mat speelt, dan moet je op 1 mei gewoon thuis winnen van nummer 1 WV-Hedw A1. En pak je de derde periode. 

Dat was ‘em weer. Vanaf dinsdag ben ik even weg. Dan vlieg ik van Amsterdam via Jakarta naar Lombok. Of ik de ontknoping van dit seizoen nog mee ga maken, weet ik niet. Spannend wordt het zeker. 

Tot in Lombok, Timor, Bangkok of ooit.

Eric

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!