IN MEMORIAM
Hans Driesen †
07-11-1948 - 27-11-2022
Wie was Hans Driesen dan wel, onder dit memoriam staat een uitgebreid interview gehouden door Eric Schuit t.g.v. het jubileumboek bij het 100 jarig bestaan van onze club.
Als te doen gebruikelijk in het verleden wanneer je zoons bij Zeeburgia gaan voetballen dan doe jij ook wat voor de club en je neemt een functie op je en dus begon Hans als voorzitter van de Jeugdcommissie. Nadat zijn zonen de jeugd waren ontgroeid, nam hij wat afstand van de vereniging en sloot wat meer aan bij dat andere rood en wit in Amsterdam Oost.
Totdat Zeeburgia in een neerwaartse spiraal terecht kwam en Hans gevraagd werd om samen met zijn gabber Bram Haverkamp de vereniging weer op gang te trekken. Nadat hij wat vrienden uit zijn nabijheid er ook in betrokken had, moest hij als snel concluderen dat hulp van oud gedienden hierbij ook on overkomelijk zou zijn en sloten Arnold Prins, Jan Bruyn, Jan Ooink†, Jan Smit, Arie de Munnik†en Dick Smit weer aan.
Hans was nog maar kort geïnstalleerd als voorzitter van de Club of hij kreeg te maken met een Herseninfarct, maar het voorzitterschap wilde hij niet opgeven, Zeeburgia ging bij hem voor alles.
Een van de eerste doelen van Hans was om het vlaggenschip de zondag sen. 1 weer terug op dat niveau te brengen waar voor de neergang vaak geacteerd werd en dat zou dan minimaal de 2e klasse moeten zijn . Met het aantrekken van Cor ten Bosch volgden al snel promotie uit de 4e en 3e klasse.
Verder kreeg Hans en het Bestuur te maken met een verouderde accommodatie waar dringend verandering in aangebracht moest worden en er volgden vele gesprekken met de deelraad en de Gemeente, uiteindelijk zou Zeeburgia gaan verhuizen naar het Zeeburgereiland. Hoewel het voorstel van de Gemeente nimmer tot uitvoering is gekomen en van de toezegging dat Zeeburgia in 2010 de Kruislaan zou verlaten is daar mede door een crisis niets van terechtgekomen.
Uiteindelijk werd het er allemaal niet gemakkelijker op en hoewel de prestaties van m.n. de jeugd op een heel behoorlijk niveau plaatsvonden en de zondag 1 met wisselend succes tussen de 1e en 2e klasse speelden, was de belangstelling voor de vereniging tanende, de Jaarvergaderingen werden steeds slechter bezocht en ook het vrijwillige kade bleef teruglopen. Op een gegeven moment vond Hans het meer dan genoeg en nadat zijn gabber Bram Haverkamp een jaar eerder afscheid had genomen verdween ook Hans (nadat hij tot Lid Van Verdienste was benoemd) van het toneel
De verenging is Hans veel dank verschuldigd voor het vele werk in moeilijke tijden en het Bestuur wenst zijn echtgenote Mar, kinderen, kleinkinderen en vrienden veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Dick Smit (erelid)
Uit het Jubileumboek De Eeuwige Jeugd van Eric Schuit
De digitale rouwkaart
