10.00 uur: D2 – CTO 70 (6-1), D5 – IJburg AFC D2 (1-3), E2 – DWS E1 (10-0)
Als ik om tien voor tien het wedstrijdsecretariaat binnenstap, zie ik Merlien verheugd opkijken. ‘Eric, de D2 heeft nog een scheidsrechter nodig.’ Even later verschijnt ook trainer Enrico met hetzelfde verzoek. Om vijf over tien fluit ik af voor het begin van een enorm leuke pot voetbal tussen onze D2 en CTO 70 D1.
Het leukste van een wedstrijd fluiten vind ik eigenlijk helemaal niet fluiten (alleen voor het begin en het einde). Geen overijverige grensrechters die constant staan te wapperen met hun vlag als de bal over de middellijn gaat. Geen commentaar van de trainers. Lekker voetballen. Alleen als er een speler geblesseerd op het veld ligt, fluit je af. Een scheidsrechtersbal wordt daarna altijd sportief opgevat en teruggespeeld. Na de wedstrijd word je bedankt door de spelers en begeleiding. Zie hier een ideale wedstrijd voor een scheidsrechter. Bij een team als de D2 word je als scheidsrechter op je wenken bediend. Goed en verzorgd voetbal met discipline. Geen schoppartijen, geen gezeik, gewoon ballen. En als de tegenstander er net zo instaat, dan krijg je dus een heel leuke wedstrijd.
Een kwartier lang houdt CTO 70 D1 goed stand tegen onze D2, de onbetwiste koploper. De koude wind speelt de mannetjes parten. Na een kwartier opwarmen is het raak. Er volgen een paar flitsende aanvallen en onze spits scoort daaruit een onvervalste hattrick. Met 3-0 is de ruststand bereikt. In de tweede helft blijft CTO 70 gewoon goed mee voetballen. Ze komen kwalitatief tekort en ook in de duels zijn wij vaak net iets feller. De 6-1 is een uitslag, waarmee beide teams vrede kunnen hebben.
12.00 uur: D1 – Fortuna Wormerveer D1 (3-0), C1 – Volendam C1 (0-4)
Het kampioenschap van onze D1 lijkt slechts een kwestie van tijd. Na de klinkende overwinning op nu voormalig koploper AFC ’34 D1 van vorige week heeft onze D1 alles in eigen hand. Vandaag zetten wij weer een stap richting het kampioenschap. Met vier punten voorsprong op Buitenveldert D1 (Buitenveldert moet nog op bezoek bij ons) en inmiddels 8 punten op AFC ’34.
Op veld 2 speelt onze C1 tegen koploper Volendam C1. In de eerste helft gaat het redelijk gelijk op. Na de 0-1 missen wij een tweetal opgelegde kansen op de gelijkmaker. In de rust wordt me door de Jomanda van Zeeburgia haarfijn uitgelegd wat de eindstand zal worden. ‘We missen gewoon teveel opgelegde kansen en een beetje geluk. Straks in de tweede helft krijgen we er nog een paar, missen die en loopt Volendam uit naar 0-2. Dan breekt er iets bij ons. En wordt het 0-3 en 0-4.’ Waarvan akte. Uitslag 0-4.
Ach en dan loopt het wedstrijdsecretariaat annex de bestuurskamer langzaam vol. Onze jeugdtrainers bespreken daar hun successen en tekortkomingen van de dag. Trainer Mike van de F1 mijmert over de overwinning van 6-2 van zijn team (dat in de voorjaarscompetitie als E8 uitkomt) bij CTO ’70 E1. Enrico van de D2 en Ruud van de E3 raken maar niet uitgepraat over de prestaties van hun teams en debatteren zelfs op het toilet verder. Uitslagen van elders komen ter tafel. De B1 heeft bij Roda ’46 verloren met 5-2. Het baart een ieder zorgen.
De begeleiding van Feyenoord A2 is inmiddels ook gearriveerd. Ze zitten nog steeds erg in hun maag met het gelijke spel dat zij in het najaar bij Zeeburgia hebben weggesleept. Ze hadden die pot echt moeten winnen… Tijd voor revanche dus.
15.00 uur: Dames A1 – Dames OSV A1 (5-2), A1 – Feyenoord A2 (1-0)
Met het vizier scherp op veld 2, waar onze A1 tegenstander Feyenoord wederom uitstekend tegenstand biedt, is het aanvankelijk aanstekelijke gejuich op veld 3 toch regelmatig reden om even te kijken. Onze meiden spelen steeds beter en krijgen nu ook dezelfde kuren als hun mannelijke collegae. Bij de vierde goal wordt er helemaal niet meer gejuicht. Het is de gewoonste zaak van de wereld geworden. Mmm… Meiden doe me een lol en blijf gewoon hartstochtelijk juichen bij elke goal.
Rondom veld 2 is het druk. Ik overdrijf niet als ik constateer dat het toeschouwersaantal gelijk is aan dat van jongstleden zondag toen ons Eerste Elftal het opnam in een onvervalste stadsderby tegen DCG. Van de website van de Feyenoordacademia heb ik maar even het wedstrijdverslag gehaald door een toch wel erg Rotterdamse bril:
Zeeburgia O/19 - Feyenoord O/18 1-0
Feyenoord A2 speelde zaterdagmiddag een wedstrijd met twee gezichten. De ploeg van trainer Jan Gösgens speelde misschien wel de beste eerste helft van het seizoen, maar wisselde dat af en met een zwakke tweede helft. Zeeburgia ging er uiteindelijk met de punten vandoor: 1-0. Het was een eerste helft uit het boekje voor Feyenoord A2. De Rotterdammers speelden overtuigend en hadden een aantal mooie aanvallen. Vooral over de rechterflank waren de bezoekers heel dreigend. Uit een van de aanvallen over de rechtervleugel was de ploeg van Gösgens trefzeker. Jordy den Hoedt maakte zijn actie en schoot de bal van afstand tegen de hand van een tegenstander aan. De bal belandde voor de voeten van Mo El Hankouri die het buitenkansje benutte. Het leek een voorsprong voor Feyenoord A2, maar niets was minder waar. De scheidsrechter had al gefloten voor de handsbal en dus ging de bal op de stip. El Hankouri legde nogmaals aan, maar faalde ditmaal. De domper voor Feyenoord werd nog groter toen de Rotterdammers vlak voor rust niet goed ingrepen bij een aanval van de Amsterdamse thuisploeg en zelfs de 1-0 op het scorebord werd gezet. 'Erg zuur', bestempelde Gösgens de achterstand. De tweede helft haalde Feyenoord het niveau van de eerste helft niet meer. 'We waren overal te laat, maar we hebben onszelf vooral in de eerste helft tekort gedaan', sprak Gösgens.
Scoreverloop:
45' 1-0
Opstelling Feyenoord A2: Hagendijk; Proost, El Baad, Hammouti, Absalem (75' Kingsale); Korporaal, El Hankouri (77' Manusama), Van Haaren; Den Hoedt, Van der Putten, Franse (66' Pisas).
En nu door onze bril:
Feyenoord begint goed aan het duel en krijgt na een kwartier een makkelijk gegeven penalty cadeau (een voorzet die een arm raakt van een Zeeburgiaan). Onze keeper stopt de zwak ingeschoten strafschop en geeft daarmee gelijk onbedoeld wellicht aan dat er toch echt iets te halen valt. Feyenoord is niet beter, krijgt nauwelijks uitgespeelde kansen en heeft zijn handen meer dan vol aan een Zeeburgia dat vecht voor elke bal. Je zou bijna denken dat het de omgekeerde wereld is. Zeeburgia moet het normaliter hebben van techniek en Feyenoord van hard werken. Maar wij zijn gewoon feller, sneller, combineren vaak beter en scoren op een cruciaal moment in de wedstrijd. Een flitsaanval in de 45ste minuut levert de 1-0 op.
‘Als ze maar niet teruggaan hangen, want dan gaan ze er alsnog op. Kunnen onze mannen het wel 90 minuten volhouden?’ Zo een paar uitspraken in de rust uit de mond van enkele Zeeburgianen. In de tweede helft gaan wij vrolijk verder. De 1-0 wordt niet gekoesterd. Het balbezit is 50/50 en pas aan het einde van de wedstrijd weet Feyenoord iets van een veldoverwicht te creëren. Bij een bal die van de lijn wordt gehaald, blijft het. Zeeburgia A1 wint uiteindelijk verdiend van Feyenoord. Helemaal als je het verslag vanuit Rotterdam leest, want naar eigen zeggen speelden zij de beste eerste helft van het seizoen. Dat gegeven leverde zeker geen enorm veldoverwicht op of legio kansen. Gewoon omdat onze A1 geconcentreerd speelde, op het juiste moment op voorsprong kwam en Feyenoord in de tweede helft helemaal geen vuist meer kon maken.
Wij staan nu op een riante derde plek. Met op 2 Almere City en op 1 VVV/Helmond Sport en eronder Feyenoord, Excelsior, AFC, Hollandia en De Graafschap (nog twee keer).
Tot de volgende keer.
Eric
